W jej nadchodzącej książce Cork Dork (Penguin, marzec 2017), Bianca Bosker opowiada o swojej podróży do okopów zabawnego, szalonego, a czasem mrocznego świata sommelierów, w tym o zdobyciu własnego certyfikatu od Court of Master Sommeliers. Zapytaliśmy ją, kiedy zdała sobie sprawę, że sama została głupkiem.

Przeszedłeś od niczego nie wiedzącego o winie do zostania sommelierem. Jakie doświadczenie sprawiło, że cofnąłeś się i powiedziałeś: „Jestem teraz jednym z nich”?

Pewnego dnia… włożyłem nos do wina i doświadczyłem tego trójwarstwowego doświadczenia, które uderzyło mnie w mózg, ciało i emocje. Po pierwsze, wiedzieć, co czuję - morele, białe kwiaty - i umieć to wyrazić słowami. Po drugie, mogłem powiedzieć, że to Viognier. A trzecia część była taka, że ​​nagle znalazłem się w ciepłym słońcu lata na plaży z mężem, jadąc przez te pola. To była trzewna reakcja, nawet bez skosztowania wina. Zdałem sobie sprawę, że pracowałem na wszystkich cylindrach.

„Dla mnie nie ma już wina,
akcesorium do posiłku ”.

Czy potrafisz zasmakować czystej przyjemności, czy też uważasz, że wszystko rozkładasz na niuanse?

Twierdziłbym, że smakowanie niuansów jest radością z wina. Mam ogromną przyjemność, gdy mogę naprawdę rozpakować zmysłowe, intelektualne i emocjonalne składniki kieliszka wina. Miło jest to, że wino nie jest już dla mnie dodatkiem do posiłku, który zamawiasz, ponieważ to właśnie robisz. To naprawdę jest jej własne doświadczenie i ma własną historię do opowiedzenia.

Aisha Tyler opowiada o butelkowaniu koktajli, unikaniu kaca

Sommelierzy są znani z upuszczania poważnych monet na specjalne wino. Jaki masz zaszczyt?

Och, tylko jeden? Jedynym zobowiązaniem do wyostrzenia twojego gustu w winie jest dla mnie paraliżująca słabość starego szampana na koncie bankowym. To moja nieodpowiedzialna finansowo przyjemność.

Czy naprawdę chciałeś uzyskać certyfikat, czy przeszedłeś przez całe doświadczenie, aby o tym napisać?

Byłem na takim etapie mojego życia, że ​​było to coś, do czego naprawdę chciałem dążyć, bez względu na wszystko. Byłem zainteresowany przetestowaniem siebie i… chciałem również współpracować z naukowcami, aby zdekodować mój mózg i użyć wszelkich narzędzi, których mogłem użyć, aby zmierzyć, jak daleko zaszedłem. Egzamin zapewnił prawdziwą strukturę, aby stać się częścią społeczności i opanować dyscyplinę. Wierzę w poznanie zasad, aby zdecydować, jak i gdzie je łamać.

Jakie masz teraz wrażenie na temat elitarnego świata „korków”?

Szacunek i podziw. Szacunek dla niewiarygodnie wyczerpującej pracy, którą wykonują, i standardów, których się trzymają. Podziw, ponieważ dostrzegają potencjał w tych chemicznych zmysłach smaku i zapachu, który większość z nas odrzuca… Podziwiam populację ludzi, którzy są mistrzami tych ignorowanych, niedocenianych zmysłów.