Niektórych może zaskoczyć fakt, że kamienisty, krzemienny lub przypominający muszlę ostryg smak, czasami występujący w winach, może wywołać wściekłą dyskusję. Chociaż naukowcy Nie mogę się zgodzić, czy skały i gleba w ogóle mogą przekazywać smak i aromat w wino, co nie powstrzymało wielu osób w świecie wina przed zjednoczeniem się pod wezwaniem mineralność.

Jednak ci, którzy zdecydowanie opowiadają się za „możemy tego spróbować”, często nie są w stanie zgodzić się co do tego definicja terminu . Dlaczego więc nadal z niego korzystamy?

„Zamiast problematycznego słowa «mineralność» używam słowa «elektryczność»” – pisze Rajat Parr w książce z 2018 r. Atlas Smaku Sommeliera, którego był współautorem wraz z pisarzem Jordanem Mackayem. Parr jest nagrodzonym nagrodą Fundacji Jamesa Bearda, sommelierem, który stał się winiarzem w: Farma Phelana, Wina Sandhi i inne.

„[Parr] nazywa to doznaniem fizycznym i twierdzi, że może objawiać się w winie na wiele sposobów” – czytamy dalej w książce. „Przyrównuje to do wrażenia elektrycznego, które wytwarza napięcie w winie. Pochodzi przeważnie z winorośli posadzonych w miejscach intensywnie skalistych.”

Oto wszystko, co warto wiedzieć na temat debaty i argumentów za całkowitym porzuceniem tego terminu.

Czym dokładnie jest mineralność?

„Nie ma przyjętej definicji mineralności wina, nie ma pełnego konsensusu co do cech, które są z nim związane, ani nawet tego, czy jest ono postrzegane przede wszystkim jako zapach, smak czy odczucie w ustach” – dodał. mówi Evan Goldstein , mistrz sommelier i prezes firmy Full Circle Wine Solutions zajmującej się edukacją winiarską i public relations.

Enrico Viglierchio, dyrektor generalny importera Banfi Wines, również podkreśla, jak dzielące może być słowo „mineralność”.

„To termin używany bardzo często w opisach win, aby wskazać wino o określonych cechach sensorycznych” – mówi Viglierchio. „[Wyrażają] syntezę złożonego profilu kwasowości i nut takich pierwiastków, jak kreda, krzemień i grafit – nie jest to pojedynczy, samodzielny element”.

Kontynuuje również inne czynniki, które mają wpływ na właściwości mineralne wina. Na przykład dwa wina mogą pochodzić z tej samej skalistej gleby, ale tylko jedno może wykazywać mineralność. Co kryje się za różnicą? Różne mikroklimaty i praktyki winifikacji.

Dlaczego potrzebujemy nowego terminu?

Termin „mineralność” jest obecnie z pewnością modny. W 2006 roku, kiedy guru wina Jancis Robinson redagował trzecie wydanie Oxford Companion do wina , nie było wzmianki o tym terminie. Ale do czasu czwarta edycja wprowadzony w 2015 roku, „Było zbyt powszechne, aby je zignorować” pisze Robinson.

Tymczasem słynny australijski hodowca winorośli, dr Richard Smart, nazywa to „ wymyślony termin, który stał się bardzo popularny .” Ale podobnie jak wiele innych terminów, które ostatnio stały się powszechne w świecie wina – patrz „zniszczalny” – może nadszedł czas, aby je porzucić. Tak czy inaczej, wkrótce może to stać się kwestią dyskusyjną: aromaty owocowe mogą maskować mineralność, podobnie jak zmiany klimatyczne popychając wino w kierunku bardziej owocowym .

„Mineralność to z różnych powodów trudne i kontrowersyjne słowo” – kontynuuje Mackay Atlas Smaku Sommeliera . „Bardziej irytujące jest jednak jego śliskie użycie. Podobnie jak terroir, dla różnych ludzi oznacza to różne rzeczy, dlatego jest trudne do zdefiniowania, a jego wartość jest być może wątpliwa”. Wartość mineralności – kontynuuje – nie jest terminem naukowym, ale metaforą.

„Nie mówimy o dosłownych minerałach w winie; mówimy o poetyckiej charakterystyce, że przypomina nas w pewnym sensie kamieniami, skałami, metalami i minerałami.”

Argumenty za użyciem terminu „elektryczność” zamiast „mineralność”. „

Dziś Parr nadal postrzega „elektryczność” jako realny zamiennik „mineralizacji”.

„Myślę, że słowa takie jak „mineralność”, „elektryczność”, „napięcie” itp. to sposoby na wyjaśnienie nauczanej tekstury wina” – mówi Parr. „Trudno wyjaśnić wrażenia, jakie odczuwa nasze podniebienie. Myślę, że mineralność jest często błędnie interpretowana jako ten sam smak, co gleba, na której jest uprawiana. Niewielu potrafi dostrzec różnicę, ale różnica jest wyraźna. [Mackay] i ja chcieliśmy trochę zmienić narrację. Dlatego użyliśmy [elektrycznego]”.

Mikey Giugni z Blizna Wina Morskie w San Luis Obispo – którego Chardonnay Parr określa jako szczególnie „elektryczne” – zgadza się. „Wolę też określenia takie jak «energia», «chrupiący», «elektryczny», «głośny» [i] «cichy»” – mówi. „Te terminy są łatwiejsze do zrozumienia i określają uczucie, jakie wywołuje w tym momencie wino”.

Giugni przyznaje, że wina, które lubi najbardziej, określa jako elektryczne. „Szczerze mówiąc, dla mnie jest to dość dosłowna definicja oznaczająca, że ​​wino jest pełne energii. Słowo „elektryczny” jest dynamiczne, nadaje kolory i uczucia.

„Kiedy wino jest elektryczne, dodaje mi również energii” – kontynuuje. „Można powiedzieć, że wino żyje”.