5 grudnia, znany również jako dzień uchylenia, cieszy się dużą popularnością w społeczności barów i alkoholi. Upamiętnia datę w 1933 roku, kiedy 21^śwratyfikowano poprawkę do Konstytucji, uchylającą 18^thpoprawka, która zakazała sprzedaży, transportu i produkcji napojów alkoholowych, skutecznie znosząc prohibicję.

Widziałeś obrazy. Dobrze ubrani ludzie opiekują się kuflami piwa i koktajlami pod nagłówkami gazet, które krzyczą „Zakaz nareszcie się kończy!” Ale podczas gdy przemysł piwowarski i spirytusowy nadal prosperował w okresie prohibicji dzięki szczegółowej sieci nielegalnych sprzedawców i spekulantów, prohibicja miała znacznie inny i szkodliwy wpływ na przemysł winiarski.

W dzisiejszych czasach trudno jest znaleźć w Stanach Zjednoczonych winiarnię starszą niż 1933 rok. Większość, która istniała przed prohibicją, została mocno dotknięta po 18 latach^thpoprawka weszła w życie, zamykając drzwi, wyrzucając beczki i pozostawiając winorośl na uschnięcie i śmierć. Jak na ironię, chociaż ruch wstrzemięźliwości w Stanach Zjednoczonych przed prohibicją był bardzo silny, w 19-tym roku w całym kraju rozwijał się również dobrze prosperujący przemysł winiarski w nieoczekiwanych stanach.^thi wcześnie 20^thwieki.

Jak więc wyglądałby „amerykański kraj winiarski”, gdyby prohibicja nigdy nie miała miejsca?

Oryginalne piwnice Bractwa Winiarskiego, wykopane w 1839 r. I nadal używane / Zdjęcie: John Kidd

Ameryka jest zróżnicowana 19^thstuletnie regiony winiarskie

Nowy Jork

Dziś Kalifornia ma mocną kontrolę nad amerykańskim przemysłem winiarskim i była znaczącą siłą winiarską już w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Ale wtedy była to nadal dość odległa lokalizacja dla większości amerykańskiej populacji. Od 1870 do 1880 roku Nowy Jork zajmował siódme miejsce pod względem produkcji wina za Kalifornią, Missouri, Ohio, Illinois, Georgią i Nowym Meksykiem. W 1890 roku Empire State przeniosło się na drugie miejsce, gdzie pozostało aż do prohibicji.

Wytwórnia Bractwa przetrwała zakaz sprzedaży wina na uroczystości religijne. Liczba duchownych na tym obszarze znacznie wzrosła w ciągu tych 14 lat.

Nowy Jork twierdzi nawet, że jest domem „Najstarszej winnicy Ameryki” z Winiarnia Bractwa w Washingtonville w stanie Nowy Jork. Działający do dziś francuski hugenot, Jean Jaques, wykopał swoje pierwsze podziemne piwnice (i sfermentował swój pierwszy rocznik) w 1839 r., Które są nadal w użyciu.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Brotherhood Winery

Winiarnia przetrwała prohibicję pod rządami Louisa Farrella, który w 1921 roku zakupił zakład i zapasy wina sakramentalnego i kontynuował sprzedaż wina na uroczystości religijne. Udokumentowana historia Winiarni Brotherhood w zabawny sposób zauważa, że ​​populacja duchownych na tym obszarze znacznie wzrosła w ciągu tych 14 lat.

New Jersey

Inną potęgą winiarską na wschodnim wybrzeżu było New Jersey, gdzie w 1900 roku z jedenastu winnic wyprodukowano 220 000 galonów wina. W South Jersey winnice skupiały się wokół miast Vineland i Egg Harbor City, w tym ostatnim znajdowały się Winnica Renault , jedna z najstarszych nieprzerwanie działających winnic w kraju.

Skorzystanie ze specjalnego zezwolenia wprowadziło Renault Wine Tonic, produkt farmaceutyczny o zawartości alkoholu 22%, sprzedawany w drogeriach. Uważając, aby nie naruszać prawa, etykieta toniku ostrzegała konsumentów, aby „nie schładzali toniku, ponieważ zamieniłby się on w wino, co jest nielegalne”.

Zakupiony w 1864 roku przez Louisa Nicholasa Renault i sprzedający szampana z New Jersey do 1870 roku, Renault Winery stał się największym dystrybutorem wina musującego w Stanach Zjednoczonych. W 1919 roku winnica została zakupiona przez rodzinę D'Agostino i działała w okresie zakazu na podstawie rządowego zezwolenia na produkcję wina sakramentalnego i wina leczniczego.

Skorzystanie z tego zezwolenia wprowadziło Renault Wine Tonic, produkt farmaceutyczny o zawartości alkoholu 22%, sprzedawany w drogeriach na terenie całego kraju. Uważając, aby nie naruszać prawa, etykieta toniku ostrzegała konsumentów, aby „nie schładzali toniku, ponieważ zamieniłby się on w wino, co jest nielegalne”.

Skąd naprawdę pochodzi wino?

Czas zbiorów wśród winorośli firmy Baxter / Zdjęcie dzięki uprzejmości Baxter’s Vineyards

Środkowy Zachód

Prawdopodobnie regionami winiarskimi kraju, które zostały najbardziej zniszczone przez prohibicję, były regiony Środkowego Zachodu. Przeciętny obecnie pijący wino prawdopodobnie nie jest świadomy tego, że na tym obszarze nadal produkowane są konkurencyjne roczniki, i można śmiało powiedzieć, że większość koneserów wina nie darzy przemysłu winiarskiego ze Środkowego Zachodu szacunku, na jaki zasługuje.

XIX wieku, Stone Hill Winery w Missouri (założona w 1847 r.) Produkowała ponad milion galonów wina rocznie, co czyni ją drugą co do wielkości wytwórnią win w kraju.

Rzeczywistość jest taka, że ​​historia winiarstwa jest tutaj głęboka i rozległa, a dwa najbardziej popularne regiony do uprawy winorośli znajdują się wzdłuż wielkich dolin rzek Mississippi i Missouri, tak daleko na północ, jak Wisconsin i na zachód do Nebraski. Winorośl rozprzestrzeniła się również na preriach Illinois, czarnych ziemiach środkowej Iowa, urwiskach wschodniego Kansas i pagórkowatych Ozarkach.

W latach siedemdziesiątych XIX wieku Winnica Stone Hill w Missouri (rok 1847) produkowała ponad milion galonów wina rocznie, co czyni ją drugą co do wielkości wytwórnią win w kraju. Niestety rozwój przemysłu winiarskiego w Missouri zatrzymał się wraz z nadejściem prohibicji, szczególnie w Stone Hill, gdzie ich rozległe, łukowate podziemne piwnice zbierały grzyby zamiast wina do 1965 roku.

Na szczęście w tym regionie było kilka winnic, które przetrwały. Rodzinny Baxter’s Vineyards , najstarsza winiarnia w Illinois, działa w małym miasteczku Nauvoo od 1857 roku. Rozwijający się biznes winiarski obejmował medale od Stanowej Rady Rolniczej Illinois w 1876, 1877 i 1879 roku. Dawniej znany jako Baxter Brothers (i Emile Baxter and Sons przed 1895 r.), byli w stanie utrzymać swoją winnicę w okresie prohibicji, wysyłając ponad 120 wagonów winogron na północne rynki, takie jak Chicago, podczas gdy produkcja wina była ograniczona do spożycia przez rodzinę.

Piwnice winne Meiera w Cincinnati grał po obu stronach winogron, że tak powiem. Otwarta w 1895 roku jako mała firma produkująca sok winogronowy, Meier's zaczęła produkować i sprzedawać wino dopiero w 1900 roku, po zakupie ziemi w Silverton w Ohio. Kiedy pojawiła się prohibicja, wrócili do soku, zdobywając szczególne uznanie za swój musujący sok winogronowy Catawba (który nadal się sprzedaje), a następnie ponownie wprowadzili wino w 1933 roku.

Formularz zamówienia z lat 20. XX wieku na ówczesną firmę J. C. Meier Grape Juice Co. / Zdjęcie dzięki uprzejmości Meier’s Wine Cellars

Teksas i południe

Dalej na południe tylko garstka z 19^thStuletnie winiarnie wciąż istnieją w niegdyś tętniących życiem miejscowościach winiarskich. Bieg piątej generacji Napisz Winnice rodzinne w Altus w stanie Arkansas istnieje od 1880 roku i podobno przetrwało prohibicję dzięki synowej założyciela Jacoba Posta, Katherine, która w czasach prohibicji podawała wino do posiłków w popularnych restauracjach.

W Del Rio w Teksasie Winnica Val Verde uprawia winogrona i produkuje wino od 1883 roku. Założona przez włoskich imigrantów rodzina Qualia polegała na swoim dziedzictwie i relacjach z Kościołem katolickim, aby kontynuować swoją działalność przez cały okres prohibicji, sprzedając winogrona i otrzymując pozwolenie na produkcję wina sakramentalnego.

Karolina Północna, Karolina Południowa, Alabama i przede wszystkim Virginia, która była domem Firma winiarska Monticello w Charlottesville (w pewnym momencie największej winnicy na południu) wszystkie miały kwitnące branże winiarskie, które zostały skutecznie zniszczone przez prohibicję. Można sobie tylko wyobrazić, jak te regiony winiarskie wyglądałyby dzisiaj, gdyby nie zostały zduszone.

Rodzina Wente z beczkami w 1895 r. / Zdjęcie dzięki uprzejmości Wente Vineyards

Kalifornia

To prowadzi nas do Kalifornii. Nic dziwnego, że w Kalifornii nadal istnieje najwięcej winnic sprzed okresu prohibicji.

Co dziwne, Prohibicja dobrze służyła Kalifornii, przynajmniej jeśli chodzi o sprzedaż winogron. Stanowi hodowcy trzymali się postanowienia ustawy Volstead, która zezwalała na legalną produkcję „soków owocowych” (a k a wina) w domu, co doprowadziło do popytu na świeże winogrona w całym kraju. Tuż przed rozpoczęciem prohibicji w 1919 roku w Kalifornii znajdowało się około 300 000 akrów winnic, ale do 1927 roku areał prawie się podwoił, a dostawy winogron wzrosły o 125%. Podczas gdy popyt na winogrona pomógł utrzymać winnice na powierzchni, winnice kalifornijskie musiały wykazać się kreatywnością, aby utrzymać rentowność w ciemnych dniach prohibicji.

Firma Beringer utrzymywała zyski ze sprzedaży „cegiełek wina” skoncentrowanego soku winogronowego, który konsumenci mogli rozpuścić w wodzie i fermentować, postępując zgodnie z instrukcjami wydrukowanymi na opakowaniu, które udawały ostrzeżenie przed nie zrobić, aby produkt nie przekształcił się w wino.

Winnice Wente w Livermore w Kalifornii, założona w 1883 roku, utrzymała swój status obligacji w okresie prohibicji, sprzedając swoje białe wino w stylu Saunternes innej kalifornijskiej winnicy, Winnica Beaulieu (zał. 1900) w Rutherford. Beaulieu miał historię romansowania z Kościołem katolickim, więc w przeciwieństwie do innych kalifornijskich winnic, które zginęły w okresie prohibicji, działalność Bealieu wzrosła czterokrotnie dzięki sprzedaży wina sakramentalnego.

Butelka Wente Bros. Pinot Chardonnay, rocznik 1936 / Zdjęcie dzięki uprzejmości Wente Vineyards

Skacząc jednocześnie na sakramentalny trend winiarski, Beringer (zał. 1876) utrzymywał zyski ze sprzedaży „cegieł wina”. Były to legalne cegły skoncentrowanego soku winogronowego, które konsumenci mogli rozpuścić w wodzie i sfermentować, po prostu postępując zgodnie z instrukcjami wydrukowanymi na opakowaniu, które udawały ostrzeżenie przed tym, co nie zrobić, aby produkt nie przekształcił się w wino.

Winnica Concannon (szac. 1883), Winnica Bernardo w San Diego (zał. 1889) i Winnica San Antonio w Los Angeles (rok 1917) wszyscy przeżyli dzięki sprzedaży win sakramentalnych. Jednak winiarnia San Antonio wydaje się być jedyną winiarnią, która otrzymała specjalne pozwolenie od Archidiecezji Los Angeles na produkcję wina do celów ceremonialnych i nadal produkuje wino sakramentalne.

Jak winnica w centrum Los Angeles przetrwała 100 lat

Jednak najbardziej legendarna opowieść sięga Winnica Pope Valley . Założona w 1897 roku jako Burgundy Winery & Olive Oil Factory przez szwajcarskiego rolnika Eda Hausa, syn Eda Sam zaprzyjaźnił się z młodym mężczyzną z Chicago, gdy był w wojsku na początku XX wieku. Dzięki połączeniu z Chicago rodzina Haus zaczęła sprzedawać i przewozić wino na wozie konnym do Napa, skąd wsiadła do pociągu do Chicago, aby serwować je w spekulantach i burdelach Al Capone w okresie panującej prohibicji. Nielegalna sprzedaż była trzymana w tajemnicy, a wydawało się, że wytwórnia win zaprzestała produkcji podczas prohibicji i nikt nie kwestionował, dlaczego udało jej się tak szybko „ponownie otworzyć” po jej zniesieniu.