Wiem o Jimmym Buffettem dzięki mojemu tacie. Jako dziecko po rozwodzie moje wizyty trwały tylko tydzień, góra dwa, ale zawsze były przerywane plażami Florydy – a więc i Buffettem. Tata śpiewał plażowe melodie Buffetta, gdy jechaliśmy z Orlando do Cocoa Beach i z powrotem.

Podczas jednego z takich wyjazdów zabrał mnie na wieczór karaoke do baru Coconuts on the Beach, który prowadził mój wujek. Z perspektywy czasu może nie było to najbardziej przyjazne dzieciom wyjście. Ale to, co mogło być prywatnym błędem w ocenie, skończyło się raczej publicznym: z powodów, które wciąż mi umykają, trafiłem do lokalnych wiadomości, mając nie więcej niż siedem lat. Moja mama była oburzona. Zastanawiam się, czy tata śpiewał tamtej nocy Buffetta i kiedy pod koniec swojej piosenki zdał sobie sprawę, że to jego cholerna wina.

Mój tata zmarł w 2007 roku i poza kilkoma zapisanymi w pamięci tekstami, od tego czasu tak naprawdę nie myślałem o Buffettowie. To znaczy do śmierci piosenkarza we wrześniu tego roku. Nagle te podstawowe wspomnienia zaczęły wskazywać na ważniejsze tematy w moim życiu. Zacząłem zdawać sobie sprawę, że wiele z tego, co interesuje mnie jako pisarza – muzyka, napoje, ojcostwo – odbija się na mnie w Buffetcie. Jego wpływ, choć podświadomy, wydaje się niezaprzeczalny.

Łatwo jest odrzucić jego muzykę i wywodzącą się z niej estetykę Margaritaville, uznając ją za tandetną. Należy zachować delikatną równowagę między sztuką a handlem, którą dodatkowo komplikuje fakt, że Buffett w rzeczywistości był właścicielem bardzo niewielu restauracji i kurortów noszących dziś jego imię. Mimo to nie ma wątpliwości, że jego podstawowe zasady – relaks i napicie się drinka po długim dniu – dotarły do ​​milionów.

Być może część mnie zawsze pociągała jego sprytną grę słów, przystępne obrazy i metafory. Ale dla ludzi takich jak mój tata był ikoną stylu życia, nowoczesnym filozofem i legendą napojów. Im więcej czytam i im więcej rozmów prowadzę z innymi, tym bardziej wydaje mi się on istotny, zarówno ze względu na sposób, w jaki łączył światy, jak i sposób, w jaki był połączony z moim.

Nie jestem osamotniony w odczuwaniu siły muzyki i etosu Buffetta. Fandom Margaritaville, znany również jako Parrotheads, jest wściekły i w dniach, które nastąpiły po śmierci Buffetta, wielu jego akolitów znalazło się poza zasięgiem. Tak właśnie było – w przenośni, jeśli nie dosłownie – pewnego dnia pod pokładem kompaktowej żaglówki ochrzczonej „Dwa dni minęły”.

Tam popijam rum z jego właścicielem, moim przyjacielem Dave’em, w deszczowy dzień przypominający monsun. Dave kupił łódź podczas pandemii, kierując się Buffettem pojęciami wolności i przygody. Jeszcze w macicy był na swoim pierwszym koncercie Buffetta i mówi mi, że ta strata bardzo go boli.

„To prawie żenujące, ale to chyba najbardziej ubolewałem” – mówi Dave po wzniesieniu toastu. Buffett zrozumiał, że życie jest cierpieniem i że trzeba znaleźć na nie sposób, mówi. Dobry napój to jedno z miejsc, od których warto zacząć. „Nie da się oddzielić Buffetta od picia” – przyznaje Dave. Dla wielu jest to część atrakcyjności.

Piosenka „Margaritaville” ustąpiła miejsca imperium Margaritaville wraz ze statkami wycieczkowymi, mikserami do koktajli i charakterystycznym blenderem. Buffett był przebiegłym autorem tekstów, ale jeszcze sprytniejszym biznesmenem, wykorzystującym atrakcyjność rynkową swojej sztuki i stylu życia. W połowie lat 80. zabiegał o względy Corony, aby sponsorowała jego wycieczki, a pod koniec dekady marka piwa przyjęła jego sformułowania i sposoby skupiające się na plaży w kampaniach reklamowych, z wielkim sukcesem. Buffett otworzył swój pierwszy sklep Margaritaville w Key West w 1985 roku, a w 2006 roku wypuścił na rynek własnego lagera LandShark.

Dave pamięta, jak na początku swojej przygody z piciem z entuzjazmem zamawiał LandSharka, ale barman kwestionował jego gust. Jednak jakość tych produktów wydaje się niemal drugorzędna w stosunku do tego, co reprezentują.

„Wielu ludzi uwielbia pomysł znalezienia swojej plaży” – mówi Dave, nawet jeśli muzyka nie jest dla nich. W ten sposób Buffett istnieje wielowymiarowo. Jego muzyka może być szumem tła lub poezją. Jego etosem może być towar lub sposób myślenia. Spotkasz Buffetta, gdziekolwiek chcesz. „To spektrum” – mówi Dave, zauważając, że pomimo ulewnego deszczu nadal przekazuje Buffetta, ponieważ łódź przynosi mu spokój.

Zanim wyjdę, pyta mnie, czy ja – ktoś, kto zarabia na życie pisząc o drinkach – uważam, że Margaritaville ze swoimi kolorowymi drinkami i papierowymi papugami jest dobrym miejscem dla kultury alkoholowej. To pytanie zadaję sobie ponownie kilka tygodni później, popijając Who’s to Blame® Margarita na Times Square, trzymającą w ręku replikę Statuy Wolności w pobliżu i rozbrzmiewający pokaz świateł inspirowany Buffettem.

Margaritaville Resort Times Square został otwarty w 2021 roku. Chris Casciello jest dyrektorem generalnym LandShark Bar & Grill, jednej z wielu lokali gastronomicznych na miejscu. Kiedy pytam o dzień, w którym zmarł Buffett, jest pełen opowieści: Ludzie przyjeżdżali aż do Queens, aby dostarczyć kwiaty i złożyć wyrazy szacunku, mówi mi Casciello z powagą. To był jeden z najbardziej pracowitych dni, jakie tam pracował. Nazwał nawet własnego ojca, którego opisuje jako esencję fana Buffetta.

„Rozmawialiśmy o dorastaniu i słuchaniu Buffetta w samochodzie w drodze na plażę” – wspomina Casciello. Nawet dzisiaj piosenki takie jak „Margaritaville” i „Come Monday” mają moc przeniesienia go z powrotem w te podróże. „To był dla nas sposób na nawiązanie kontaktu”.

Zaczynam rozmawiać z innym klientem, Rickiem Kellym, który siedzi w pobliskim barze i popija tequilę. Kelly wychował się w Mormonie i jak twierdzi, wypił pierwszego drinka dziewięć lat temu. Choć mieszka w Los Angeles, co kilka tygodni odwiedza Nowy Jork w celach zawodowych; jego biuro znajduje się po drugiej stronie ulicy od Margaritaville Times Square. Kiedy sugeruję, że gdybym był spoza miasta, mógłbym wypić drinka w miejscu o większym oddźwięku kulturowym. Zapewnia mnie, że poprzedniego wieczoru był w znanej kawiarni The Dead Rabbit. Dziś jednak Margaritaville spełnia te wymagania. Jako ojciec dwójki dzieci, który „nieustannie pracuje”, w przesłaniu Buffetta jest pewien element, który ma nadzieję przekazać dalej.

„Margaritaville to eskapizm, ponieważ dla wielu ludzi życie jest trudne” – mówi Kelly, nazywając to miejsce zarówno absurdalnym, jak i niesamowitym. „Nie musisz się dzisiaj karać”.

Siedząc tutaj teraz, Kelly może odrzucić sposób, w jaki dorastał, i nazywa Margaritaville formą pozytywnego nihilizmu – nic nie ma znaczenia, więc rób to, co sprawia ci radość. Być może oznacza to zakup plastikowego kubka blendera za dodatkowe 8 dolarów. Być może oznacza to niekupowanie niczego.

Ta rozmowa i moje otoczenie nieuchronnie przywodzą mnie na myśl o moim ojcu. Czasami zmagałem się z tożsamością mojego taty. Przez 25 lat był kelnerem w Red Lobster, odmawiając awansów i pozostawiając niewykorzystany dyplom uczelni w zakresie wychowania fizycznego. Ale z pewnością wiedział, jak się dobrze bawić – ten mężczyzna uwielbiał plażę. W pewnym sensie był postacią z piosenki Buffetta. W miarę jak się starzeję i czuję presję, aby zarabiać więcej i rozwijać karierę, muszę przyznać, że jest coś pociągającego w pozwalaniu, by otulała Cię morska bryza.

Może mój tata nie widywał się ze mną tak często, jak by chciał. Być może pewne rzeczy w jego życiu nie potoczyły się tak, jak tego oczekiwał. Ale miał plażę i przez przynajmniej jedną noc śpiewał ze mną karaoke w Cocoa Beach w pobliżu.

Casciello mówi mi, że kiedy słyszy w pracy muzykę Buffetta, czuje się bliżej własnego ojca. Uderza mnie, jak bardzo jego wspomnienia z dzieciństwa odzwierciedlają moje własne i jak wiele historii Buffetta dotyczy ojców w samochodach jadących gdzieś. Na łodzi Dave opowiada mi historię o tym, jak jego tata nie mógł znaleźć słów, które pomogłyby mu poradzić sobie z prześladowcami w szkole, więc w samochodzie puścił mu „Kowboja w dżungli” Buffetta. Buffett powiedział to, czego nie mógł.

Kiedy jechałem na spotkanie z Dave’em, włączył się „Syn syna marynarza” i odwróciłem się w stronę pustego siedzenia pasażera. W pewnym sensie mój tata był tam, w tym samochodzie, na tej łodzi i w tym barze, i przemawiał przez Buffetta. Nawet lub zwłaszcza po śmierci Buffett działa jak tkanka łączna dla wielu naszych rodziców, czy to poprzez muzykę, napoje, plażę, żeglarstwo, wędkarstwo i tak dalej. Nie musisz ponownie marnować się w dosłownym Margaritaville, aby docenić jego wpływ. Ale jeśli takie są Twoje preferencje, mamy 40 koktajli, które pomogą Ci w drodze.