Kultura

Słowo „mineralność” powoduje podziały wśród doświadczonych degustatorów — każdy powinien się uspokoić

Bez wątpienia widziałeś słowo „ mineralność ” co najmniej kilka razy podczas przeglądania ten przypadek . Wina produkowane z winorośli zasadzonych w gleba wulkaniczna często przywołują deskryptory mineralność Lub napędzany minerałami jako skrót dla aromatów, smaków i tekstur, które mogą być słone, pikantne, kamieniste, ostre – lub w inny sposób niebędące owocami, kwiatami, ziołami lub przyprawami. Często używa się go do opisania smaków i wrażeń, które są nieco trudniejsze lub trudniejsze do określenia.

Oczywiście każde użycie słowa M oznacza również przewracanie oczami u niektórych miłośników wina. Ale dlaczego? Dlaczego zwykła wzmianka o mineralności powoduje tak podziały w świecie wina? Inny niż teren , czy istnieje termin, który niesie ze sobą tak duży bagaż?

Może Ci się spodobać: Czy Terroir to mit?

Zanim będziemy mogli odpowiedzieć na to pytanie, musimy ustalić, jaki rodzaj winowajcy drwi ze słowa „M”. Zwykle osoba ta zaprzecza również istnieniu terroir. „No cóż, bez wątpienia” – mówi nasz zaprzeczacz mineralności – „nie ma wyraźnych dowodów naukowych łączących bezpośrednio glebę ze smakami, które smakujesz. Winorośl nie zbiera dosłownie minerałów z gleby i nie przenosi ich do wina. Nie wyczuwa się w winie minerałów. Cóż, zapożyczę zwrot z mojej starej dzielnicy w Jersey: Nie ma cholery, Sherlocku .

Dla większości z nas mówienie o mineralności nie ma nic wspólnego z nauką. To znaczy, nie ma też rzeczywistych, dosłownych „wiśni”, „jagód”, „białych kwiatów”, „skóry”, „garrigue”, „creme brûlée” czy „popcornu z masłem” – ani żadnego z dziesiątek terminów występujących w języku angielskim. koło degustacyjne – w prawdziwym, dosłownym winie. Mineralność to jedynie ogólny deskryptor zbiorczy, podobnie jak „czerwone owoce”, „czarne owoce”, „owoce pestkowe”, „wiotkie”, „kremowe” lub „eleganckie”. Jednak nigdy nie słyszałem, żeby ktoś narzekał na którekolwiek z tych niezbyt precyzyjnych terminów – chociaż wszyscy dobrze by było, gdyby je zakwalifikowaliśmy.

Wino jest trudne do skosztowania i opisania. Prawdopodobnie właśnie dlatego profesjonaliści zajmujący się winem przechodzą tak wiele lat szkoleń, testów i certyfikacji. Degustacja dedukcyjna wymaga od degustatorów rozpoczęcia ogólnego i przejścia do konkretów. Owoce czerwone przechodzą w wiśnię lub malinę. Widelce do czarnych owoców pomiędzy jeżyną lub czarną porzeczką. „Przyprawą” może być gałka muszkatołowa, anyż, czarny pieprz lub szafran. „Zwierzę” może oznaczać skórę, podwórko lub kocie siki. „Roślinny” może oznaczać trawę, zielony pieprz lub łodygowy .

Mineralność to po prostu kolejna kategoria deskryptorów – mapa obrazkowa. Dobry degustator zawsze idzie z opisem o krok dalej. Po zidentyfikowaniu mineralności można określić ją bardziej szczegółowo. Czy jest kredowy? Kamienny ? Dymny? A jeśli jest zadymione, czy jest jak dym z broni, uderzony kamień, cygaro? Czy są głębsze, ciemniejsze nuty mineralne smoły, asfaltu czy grafitu? A może są nuty naftowe benzyny, zabawek basenowych lub nowo otwartych piłek tenisowych?

Może Ci się spodobać: Specjaliści od wina o tym, co tak naprawdę oznaczają ich ulubione określenia dotyczące degustacji

Być może tym, co odróżnia mineralność od innych terminów dotyczących smaku, jest to, że może opisywać teksturę (lub „ odczucie w ustach ”, jeśli naprawdę chcemy słowa na M, które powinno zostać zakazane). Czy jest tłusty, tłusty, ziemisty? Czy na podniebieniu czujesz gładki kamień, kruszony kamień lub muszlę ostrygi? Często na finiszu wyczuwalna jest intensywna mineralność.

jest słowo mineralność zbyt niejasne i nadużywane? Być może. Chociaż powiedziałbym, że problem nie leży w nauce, ale raczej w języku. Jeśli chodzi o słowa, siła zawsze tkwi w konkretach. Być może powrót do słowa M zmusza nas do bycia lepszymi degustatorami i używania bardziej szczegółowego języka do opisania tego, co degustujemy.

Artykuł ten pierwotnie ukazał się w Wydanie zimowe 2024 magazynu Wine Enthusiast. Kliknij Tutaj aby zapisać się już dziś!