W 2020 roku Liban przeżyli ludową rewolucję, kryzys finansowy, wpływ nowy koronawirus i ogromna eksplozja 4 sierpnia 2020 r. w Bejrut port, który zabił ponad 200 osób i zranił ponad 6000.

Pomimo niedawnych trudności wina libańskie przeżywały swoisty renesans. Od 1996 do 2020 roku liczba winnic wzrosła z 40 do prawie 80.

„W tej chwili to naprawdę dobry czas na libańskie wino” - mówi Michael Karam, autor książki Wina z Libanu i współpracownik niedawno wydanego filmu dokumentalnego, Wino i wojna . „To takie smutne, że Libańczycy muszą zmagać się z podwójną klątwą pandemii, a także z hiperinflacją i niestabilnością polityczną w kraju”.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Chateau Musar

Na początku…

Historia winiarstwa Libanu sięga 7 000 lat wstecz, do czasów biblijnych.

W mieście Baalbek, w dolinie Bekaa, zadziwiająco nietknięta świątynia Bachusa, rzymskiego boga wina z II wieku, stanowi dramatyczne odzwierciedlenie kulturowego znaczenia wina w tej części świata.

Pomiędzy 2700 rokiem p.n.e. i 300 pne Fenicjanie rozpowszechniali uprawę winorośli w całym basenie Morza Śródziemnego.

Przenieśmy się szybko do 1857 roku, kiedy zasadzili tam francuscy zakonnicy jezuiccy Cinsault winorośl w dolinie Bekaa, co jest teraz Chateau Ksara . Obecność Francuzów w okresie międzywojennym ugruntowała kulturę winiarską w tym kraju.

Rodzina Musar / Zdjęcie: Lucy Pope

Na początku 15-letniej wojny domowej w Libanie, która szalała w latach 1975–90, było tylko sześć komercyjnych winnic, w tym uznana obecnie na całym świecie Chateau musar . Winiarz Musar, nieżyjący już legendarny Serge Hochar, zdał sobie sprawę, że musi eksportować swoje wina. Spakował butelki do walizki i wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie uczył Brytyjczyków, a potem cały świat, o winach libańskich.

Wysiłki firmy Hochar położyły podwaliny pod dobrze prosperujący przemysł winiarski.

Faouzi Issa, winiarz z Domaine des Tourelles / Zdjęcie dzięki uprzejmości Domaine des Tourelles

Ukształtowanie terenu

Liban leży na wschodnim krańcu Morza Śródziemnego, gdzie graniczy z Syrią i Izrael . Obecnie blisko pół miliona uchodźców mieszka w obozach wzdłuż drogi Bejrut-Damaszek w zachodniej dolinie Bekaa. Obszar ten jest sercem kraju winiarskiego, położonego około 30 mil na wschód od Bejrutu.

Suchy, słoneczny klimat i krajobraz kraju są idealne do uprawy winorośli. Pokryte śniegiem góry Libanu i Antylibanu zapewniają ochronę winorośli położonych na dużych wysokościach w dolinie Bekaa, z których wiele rośnie na wysokości ponad 3000 stóp.

Wzniesienie odgrywa również kluczową rolę na nierównych wzgórzach regionu winiarskiego Jezzine na południu. W Batroun, regionie na północ od Bejrutu, winnice są chłodzone przez Morze Śródziemne.

Francuskie wpływy nadal dominują w libańskim winiarstwie. Śródziemnomorskie odmiany czerwone, takie jak Syrah , Grenache , Mourvèdre i Carignan są powszechne, wraz z odmianami Bordelais Cabernet Sauvignon , Merlot , Cabernet Franc i Little Verdot .

Wina te są generalnie mocne, z nutami przypraw bliskowschodnich, takich jak kminek i sumak. Ich garbniki pozwól winom dojrzewać przez lata.

Dolina Bekaa w Libanie / Alamy

Odmiana czerwona ostatnio w centrum uwagi to Cinsault, jedno z najbardziej historycznych nasadzeń Libanu.

„Cinsault uwielbia śródziemnomorską pogodę w Libanie i świeże noce latem [ze względu na] wysokość doliny Bekaa” - mówi Faouzi Issa, winiarz z historycznej winnicy Domaine des Tourelles. Winiarnia produkuje Cinsault z winnic mających ponad 50 lat przy użyciu rodzimych drożdży i betonowych kadzi.

„To bardzo okrągłe, miękkie, jedwabiste wino, z dużą ilością owoców od pierwszego dnia” - mówi Issa. „Taniny mają strukturę i mogą przetrwać i dobrze się starzeć. Ewolucja jest piękna ”.

W przypadku win białych Liban produkuje Chardonnay , Viognier , Sémillon i Sauvignon Blanc . Coraz większa liczba producentów koncentruje się na miodowym, kwiatowym merwah i woskowych, teksturowanych winogronach Obeideh, które są rodzimymi odmianami Libanu.

Tradycyjnie te winogrona są używane do produkcji historycznego spirytusu o smaku anyżu, Alkohol .

Skąd naprawdę pochodzi wino?

„Białe wina [libańskie] właśnie osiągają szczyt pod względem jakości, [z] świeżością, głębią i złożonością, które przeczą ich lokalizacji” - mówi Karam. Mówi, że to właśnie te odmiany pozwalają winiarzom „[być] bardziej odważnymi, nieco bardziej poza trasami, nie tak przywiązanymi do francuskiej szkoły”.

W Batroun, Sept Winery eksperymentuje z Obeideh w kontakcie ze skórą. Domaine des Tourelles planuje wypuścić mieszankę dwóch rodzimych odmian.

„Winnica Merweh [w Domaine des Tourelles] ma ponad 150 lat i rośnie tuż obok cedrów w górach na wysokości [4921 stóp]” - mówi Issa. „[To] dzika winnica bez przycinania od prawdopodobnie wieku”.

Biura Chateau Marsyas po eksplozjach w sierpniu / Zdjęcie dzięki uprzejmości Chateau Marsyas

Współczesne wyzwania

Podczas gdy libańscy winiarze budowali swoją branżę i globalny zasięg, zmagali się z ekstremalnymi wyzwaniami w swoim kraju i regionie.

Chateau Marsyas’s biura znajdowały się zaledwie 1600 stóp od sierpniowego wybuchu. Właściciele Karim i Sandro Saadé przenieśli swojego ciężko rannego ojca, Johnny'ego R. Saadé, przez wrak i w dół po dziewięciu kondygnacjach schodów. Dwa tygodnie później Marsjas rozpoczął żniwa w Bekaa.

„Podczas hospitalizacji naszego ojca musieliśmy przekształcić jego salę szpitalną w„ salę operacyjną ”, aby zarządzać procesem zbioru, który rozpoczął się zaledwie kilka dni po wybuchu” - mówi Sandro. „W normalnym roku szliśmy do winnicy Chateau Marsyas o 5 rano, aby prowadzić zbiory, podczas gdy w tym roku musieliśmy nadzorować cały proces przez telefon”.

Właścicielem jest również rodzina Saadé Domena Bargylusa , jedyna działająca komercyjnie winiarnia w Syrii.

Dolina Bekaa w Libanie / Getty

„O tej samej porze w normalnym roku próbki winogron są wysyłane do nas taksówką z Bargylus w Syrii do naszych biur w Bejrucie na degustację w celu ustalenia daty zbioru dla każdej paczki” - mówi Karim. W 2020 roku ten owoc z Bargylusa, który pomimo wielokrotnego ostrzału nie przestał działać przez całą wojnę, musiał być skosztowany przy szpitalnym łóżku ojca.

Co więcej, waluta tego kraju, funt libański, spadła w zeszłym roku o 80%. Wiele osób nie może pobierać pieniędzy z lokalnych banków. Postawiło to winiarzy w trudnej sytuacji. Opierają się na Europie w zakresie dostaw wina.

„Nie mogą przetrwać na lokalnej sprzedaży tylko dlatego, że nie mogą wykorzystać dochodów na zakup surowca” - mówi autor książki Karam. „Potrzebują do tego„ świeżych pieniędzy ”, twardej waluty spoza Libanu, aby zapłacić za butelki, korki, etykiety, drożdże, siarkę i tak dalej”

Liban produkuje około 10,5 miliona butelek i eksportuje około 50% swoich win rocznie.

„To była sytuacja, w której eksport wina stał się priorytetem, kwestią przetrwania i było to wyzwanie, któremu byli gotowi sprostać” - mówi Karam. „Ale potem nastąpiła globalna blokada i nagle, mając związane obie ręce, zabrakło im ruchów. Podsumowując, świat musi kupować libańskie wino, aby ten niewielki przemysł mógł przetrwać ”.