W czasie Wielkiego Kryzysu, który trwał przez całe lata trzydzieste XX wieku, trudno było o radość. Gdy giełda spadła i banki upadły, całe rodziny straciły wszystko, co miały. Firmy zamykały się lub były zmuszone do zwalniania pracowników, pozbawiając pracę milionów Amerykanów i obniżając płace pozostałych. Kolejki po chleb i jadłodajnie stały się ratunkiem, podczas gdy plony gniły na polach rolników, których nie było stać na żniwa.

Osobom dysponującym środkami na zakup żywności wyprawa do pobliskiego sklepu spożywczego może przynieść odrobinę szczęścia. Po powrocie do domu mały kawałek mlecznozielonych przyborów kuchennych można zakopać w worku z mąką lub włożyć do pudełka owoców. W zależności od produktu, z którym był dostarczany, tym ukrytym skarbem może być pojedyncza miarka, rozwiertak do cytrusów lub solniczka. Każdy z nich został wykonany z nieprzezroczystego szkła w fluorescencyjnym kolorze od bladego seledynowego do prawie szmaragdowego. Materiał ten nazwano jadeitem, nawiązując do półszlachetny kamień, który przypominał materiał .

Dzięki uprzejmości Better Homes & Gardens

Tak naprawdę te prezenty były przede wszystkim chwytem marketingowym, mającym na celu zachęcenie kupujących do zakupu innych elementów jadeitu lub ponownego zakupu produktu w nadziei, że uda im się zebrać resztę zestawu. Ale efektem – i impulsem stojącym za wynalazkiem jadeitu – było przyniesienie radości amerykańskim rodzinom pośród zmagań.

Kolorowa innowacja

Chociaż niektórzy producenci szkła zajmowali się barwionym na zielono szkłem mlecznym przed kryzysem, McKee Glass Company z siedzibą w Pensylwanii jako pierwsza wyprodukowała je masowo w 1930 r. Firma zaczęła dodawać skrawki zielonego szkła do swojej standardowej receptury szkła nieprzezroczystego, aby wyprodukować nowatorski kolor.

Uznając potrzebę większej radości w amerykańskich gospodarstwach domowych, oni wykorzystał tę technikę do produkcji naczyń w kolorze jadeitowej zieleni , reklamując kolor jako zielony „Skokie”. Te wytrzymałe, żaroodporne i odporne na plamy elementy zostały zaprojektowane do codziennego użytku w kuchni, ale miały styl godny pokazania.

Quentina Bacona

Gdy zielone przybory kuchenne zaczęły się upowszechniać, pojawiło się mnóstwo naśladowców. Firma Jeannette Glass Company wprowadziła w 1932 roku podobną linię o nazwie „Jadite”, która oficjalnie ukuła termin, który zdefiniował tę kategorię. Przez następne dziesięciolecia inne firmy przejęły tę nazwę z różną pisownią – kolejny wybitny producent, firmy Anchor Hocking Glass Corporation , na przykład dodali do swojej wersji dodatkowe e i łącznik.

Niezależnie od pisowni, podstawowy proces produkcyjny pozostał w dużej mierze taki sam. Większość elementów jadeitu wytwarzano poprzez wlewanie do form stopionego szkła, co było ekonomiczną metodą produkcji, która umożliwiała firmom łatwe wytwarzanie dużych ilości przedmiotów o różnych wzorach i stylach.

Ponieważ był niedrogi w produkcji, jadeit można było tanio sprzedawać w sklepach za pięć i dziesięciocentówek, a nawet rozdawać za darmo. Obecnie wiele z tych samych dzieł jest cenionych jako przedmioty kolekcjonerskie, a niektóre rzadkie przedmioty osiągają ceny kilkuset dolarów za sztukę.

Brie Williamsa

Zbieranie Jadeitu dzisiaj

Duża część jego obecnego uroku wywodzi się od oryginalnej influencerki, Marthy Stewart. potentata medialnego obszerna kolekcja jadeitów był szeroko prezentowany w jej magazynach i programach telewizyjnych w latach 90. i 2000., co zbiegło się z gwałtownym wzrostem popularności, a tym samym ceny zabytkowego jadeitu.

Pewna zasługa to także Joanna Gaines, której serial HGTV z 2013 roku Poprawka ugruntowało styl wiejski w naszym leksykonie kulturowym i sprawiło, że staromodny znów stał się modny. W ostatnich latach w ofercie Gainesa pojawiło się zielone szkło. Palenisko i dłoń z magnolią linię w Target, czyniąc jadeit dostępnym i pożądanym przez jeszcze szerszą publiczność.

Jednak dla twardogłowych kolekcjonerów współczesne reprodukcje nie są tak atrakcyjne, jak prawdziwy jadeit jednego z oryginalnych producentów. Aby ustalić, czy dany egzemplarz jest autentyczny, koneserzy jadeitu sprawdzają, czy jest on cięższy i ma markowe oznaczenia, takie jak McK dla McKee lub litera J w trójkącie oznaczająca Jeanette.

Kolejna cecha wyróżniająca? Wiele wczesnych dzieł będzie świeciło niesamowicie na zielono, gdy zostaną umieszczone pod czarnym światłem, co będzie charakterystycznym znakiem, że szkło zawiera uran. Przed II wojną światową, do szkła często dodawano uran i szkliwa ceramiczne jako barwnik, ale po wybuchu konfliktu metal ciężki stał się kluczowy dla wysiłków wojennych. Od lat czterdziestych XX wieku producenci szkła stosowali inne, nieradioaktywne metody, aby uzyskać charakterystyczny jadeitowo-zielony kolor.

W dzisiejszych czasach jest mało prawdopodobne, aby natknąć się na jadeitowe produkty ukryte w składnikach spiżarni, ale znalezienie autentycznego egzemplarza na pchlim targu lub w sklepie z antykami jest nie mniej satysfakcjonujące. Trwały urok jadeitu przypomina, że ​​czasami radość można znaleźć w najskromniejszych miejscach.

Czy ta strona była pomocna?Dziekuję za odpowiedź!Powiedz nam dlaczego! Inne Prześlij