Kultura

Oszust Vino: Pechowy pocałunek seryjnego randkowca z oszustem z Tindera do wina

Dwa miesiące wcześniej Oszust z Tindera został wydany w serwisie Netflix, sam zetknąłem się z randką „eksportującą diamenty”, naginającą prawdę i kradnącą wino.

Leandro był Włochem pochodzenia brazylijskiego, miał krótkie włosy w kolorze soli i pieprzu, ciemne oczy i uważną osobowość. Początkowo pociągała go jego wytrwałość i wiedza nt Apulia i perspektywa wycieczek do Rio, umówiłem się z nim i rozmawialiśmy przez dwa dni, zanim oświadczył, że jest spadkobiercą kopalni diamentów… przepraszam! To jest nowe. Mieszkając w Bay Area, mój świat czasami krzyżował się z bogactwem technologii i nowymi pieniędzmi, ale rzadko spotykałem kogoś o zawodzie godnym złoczyńcy Bonda. Nie mogłem się oprzeć jego zaproszeniu do Zuni, lokalnej instytucji w San Francisco.

Pobiegłem wcześnie – cóż, byłem na czas, więc wcześnie na randkę na Tinderze – i usiadłem sam na górze, przy oknie wychodzącym na Rose Street. Zamówiłem kieliszek Les Beaux Fougets za 20 dolarów. Delikatnie popijając, z niepokojem czekałem na Leandro. Po kilku SMS-ach z napisem „prawie na miejscu” w końcu zadzwonił i powiedział, że nie wpuszczono go do środka – zapomniał dowodu szczepienia.

Żadna ilość próśb ani błagań nie była w stanie zapewnić mu miejsca w środku ani na zewnątrz, więc porzuciłam moją ledwo dotykaną filiżankę Burgundia znaleźć restaurację, która by nas obsłużył (w San Francisco w tamtych czasach prawie niemożliwe było znalezienie winiarni, która nie wymagałaby kart szczepień). Idąc przez Gough do Hayes, pomyślałem: „To dziwne; kto nie ma zdjęcia swojej karty szczepień?” Ale zmęczona karzącym cyklem randek pod koniec lat 30., nie poddałam się.

Może Ci się spodobać: Przewodnik po najlepszych miejscach do picia i jedzenia w San Francisco

W końcu wybraliśmy zwyczajną włoską restaurację z parkletem i przyzwoitą kartą win, chociaż byłem zawiedziony, że w Zuni przegapiłem kurczaka opalanego drewnem dla dwojga. Zamówiliśmy małą burratę pocieszenia i Brunello z Montalcino . Gdy nuty wiśni, jeżyn, przypraw i skóry rozgrzały moje podniebienie, moje podejrzenia co do Leandro zaczęły słabnąć. Mówił o swoim żydowsko-włoskim ojcu, uciekającym z Europy, by osiedlić się w Brazylii i zostać odnoszącym sukcesy potentatem diamentowym; udostępniał swoje zdjęcia i filmy z konwencji diamentowych, wyjaśniając jednocześnie współczesne praktyki wydobywcze. Z przebłyskiem prawdy przecinającym atmosferę wątpliwości, która uczepiła się jego historii, zadałem sobie pytanie: „Czy on mógł istnieć naprawdę?”

Teraz, tak podchmielony, jak pełen nadziei, przeprosiłem od stołu. Kiedy wróciłem, zastałem oszałamiającą scenę. Późnym wieczorem w środowy wieczór, w środku pandemii, nikt inny nie stawił czoła mrozowi, podobnie jak Leandro. Moja torba wisiała niedbale na krześle; moja kurtka upadła na podłogę, a czek leżał na blacie.

Pogodzony z tym, że zostałem porzucony, apatycznie wypiłem ostatni kieliszek prosecco zdecydowanie opuszczony kolejną katastrofą randkową, kiedy Leandro pojawił się ponownie, z dzikimi oczami i wrogością. 'To jest niedorzeczne!' powiedział. „Moja karta została odrzucona! Patrzeć!' Kiedy podsunął mi w twarz pokwitowanie sprawdzenia salda bankomatu z wpisanym na nim „2 757 488,04 dolarów”, Leandro splunął: „Nie mogę w to uwierzyć!” Ale z pewnością mógłbym. Randka z oszustem mogła mnie kosztować 170 dolarów i prawdopodobnie przesuniętą kartę Chase, ale hej! Przynajmniej wino było dobre.

Artykuł ten pierwotnie ukazał się w Październik 2023 problem z Entuzjasta wina czasopismo. Kliknij Tutaj aby zapisać się już dziś!