Bary, salony i tawerny są lustrem dla społeczeństwa. Wraz z ewolucją kultur i gospodarek zmieniają się także sposoby, w jakie ludzie piją lub nie piją alkoholu, zwłaszcza w miejscach publicznych.

Jest to szczególnie widoczne w przypadku kobiet i innych zmarginalizowanych społeczności. Przejrzyj teksty historyczne, a zobaczysz jeden temat: publiczne miejsca do picia są zawsze patriarchalne, niezależnie od tego, czy są nadzorowane przez poszczególne rodziny, państwo, grupy religijne, czy też ich kombinację.

Oczywiście książki historyczne rzadko opowiadają całą historię, a potencjalni pijący często znajdują sposoby na obejście ograniczeń. Podziemne bary i sekretne przestrzenie, takie jak pijalnie dla kobiet, przytulne pokoje, restauracje i odgałęzienia tawern, również przez lata gościły kobiety. W ten sposób ujawniają wiele zarówno o swoich patronach, jak i tak zwanych grzecznych społeczeństwach.

Na długo przed speakeasy był przytulny

Brytyjskie „przytulanki” pojawiły się około 120 lat przed nadejściem Stanów Zjednoczonych Era prohibicji speakeasy. Były to małe, prywatne pokoje, które pojawiły się po brytyjskiej ustawie Beer Act z 1830 r., Która złagodziła przepisy i otworzyła rynki sprzedaży i konsumpcji alkoholu na miejscu. Tutaj kobiety mogły pić z dala od oczu opinii publicznej.

Brytyjskie przytulanki były często bardziej bogato zdobionymi pomieszczeniami, miejscem, w którym kobiety z klasy średniej i wyższej mogły pić w zaciszu i prywatności z dala od rozpusty salonu. Napoje kosztują trochę więcej, ale nie tylko kobiety je stosowały.

Jak kobiety ukształtowały historię whisky

„Każdy, kto nie chciał [być] widziany pijącego [odwiedzał przytulny] - miejscową policję, duchowieństwo, polityków” - mówi dr Nicola Nice, socjolog i założyciel Pomp & Whimsy , likier ginowy na bazie kobiety gorzelniczki i pijące XIX wieku. „Było to również miejsce, w którym żonaci mężczyźni przyprowadzali swoje kochanki”.

Do pewnego stopnia te pijalnie były oryginalnymi restauracjami, sugeruje Nicea. Przytulki były miejscem, w którym działania spotykało się z dezaprobatą społeczeństwa, a prawo nie podlegało ocenie i kontroli.

Kobieta nalewa nielegalny trunek z laski podczas prohibicji 1922 / Getty

Rozbudowa pijalni dla kobiet

W XIX wieku popularność karczm dla kobiet, zwykle odgałęzień tawern z osobnymi wejściami, wzrosła. Wiele barów publicznych, zwłaszcza w Anglii, ale także w USA, utworzyło prywatne wejścia dla kobiet. Oprócz zapewnienia schronienia dla działalności o złej reputacji, starali się również ukryć kobiety przed wulgarnymi mężczyznami, takimi jak spluwaczki i lubieżne zachowanie, jednocześnie chroniąc mężczyzn przed oglądaniem pijanych kobiet.

Jeanette Hurt, historyk koktajli i autorka Pij jak kobieta , odnosi się do „architektonicznej osobliwości” wielu historycznych tawern w jej rodzinnym stanie Wisconsin.

„Mają drzwi frontowe, tylne i boczne” - mówi Hurt. „Te boczne drzwi były wejściem dla kobiet. Mężczyźni nie chcieli pić z kobietami, ale piły kobiety, zwłaszcza Niemki ”.

Chociaż kobiety chodzące do saloonu były żądne przygód. W swojej książce Kobiety i picie w miejscach publicznych, 1890-1920 .: Kobiety w nowym świecie , nieżyjący już historyk Madelon Powers argumentował, że nie byli agitatorami. Pragnęli towarzyskości, ale niekoniecznie równości, i dali głównemu barowi szerokie łuki.

Warto zauważyć, że Prohibicja była również silnie wspierana przez Ku Klux Klan jako sposób na „oczyszczenie” społeczeństwa. Grupy nienawiści walczyły z pijalniami i lokalami gastronomicznymi po części ze względu na ich zdolność do przyciągania klientów niezależnie od koloru i płci.

Przed piciem w miejscach publicznych był akceptowany

Publiczne picie kobiet w XIX i na początku XX wieku stanowiło wyzwanie dla głęboko zakorzenionych idei dotyczących moralności, pobożności, struktury klasowej i pozycji społecznej. Podczas gdy mężczyźni mogli pić w miejscach publicznych, kobiety miały pozostać w domu w okresie gruzińskim i wiktoriańskim.

Ta przypisana rola gospodyni domowa widziała, że ​​ówczesne książki domowe i kucharskie, pisane dla kobiet, poświęcają całe rozdziały napojom alkoholowym. Jak domowe książki Księga zarządzania gospodarstwem domowym pani Beeton (opublikowany w 1861 r.) zawierał przepisy na napoje, takie jak koktajl Sloe Gin, Strawberry Fizz i Silver Sour, które pomogły zwiększyć popularność napojów mieszanych.

Jednak aż do połowy XIX wieku prowadzenie karczmy uważano za zajęcie pełne szacunku dla kobiet. W niektórych kręgach powstanie koktajlu przypisuje się Catherine „Kitty” Hustler, właścicielce gospody, która podobno stworzyła koktajl na bazie dżinu w 1778 roku.

Jak kobiety ukształtowały historię whisky

Niestety, wraz ze zmianą kultury salonów zmieniły się także poglądy opinii publicznej na temat kobiet i alkoholu.

„Kobiety, które zajmowały męski świat pracy, picia i rozpusty były prostytutkami lub postrzegane jako takie i były traktowane jak wyrzutki społeczne” - mówi Nice. Te obrazy przetrwały lata prohibicji. Retoryka otaczająca picie kobiet była związana z klasą, biologią, macierzyństwem i seksualnością.

„Miało to trwały wpływ kulturowy na postrzeganie kobiet jako pijących w [USA]”

Rasa była kolejnym czynnikiem często ignorowanym w tekstach dokumentujących normy picia w tamtych czasach.

„W tamtych czasach picie nie było tylko uwarunkowane płcią” - mówi historyk Kerry Knerr. „Był również wysoko sklasyfikowany i ścigany”. Bary stały się bardzo pożądane w szczególności dla elitarnych białych mężczyzn, mówi Knerr, „i bardzo podejrzane dla kobiet z każdej klasy lub rasy”.

Warto zauważyć, że Prohibicja była również silnie wspierana przez Ku Klux Klan jako sposób na „oczyszczenie” społeczeństwa. Grupy nienawiści walczyły z pijalniami i lokalami gastronomicznymi po części ze względu na ich zdolność do przyciągania klientów niezależnie od koloru i płci.

Nielegalny bar w Nowym Jorku, 1932 Getty

Umiarkowanie, prawo wyborcze i rewolucja przemysłowa

Ale jak rozwinęła się różnica w nawykach picia między mężczyznami i kobietami z Zachodu? Jedna teoria ma swoje korzenie w Rewolucja przemysłowa .

„W trakcie rewolucji przemysłowej nastąpiła zmiana w sposobie pracy ludzi, a co za tym idzie podział na przestrzeń publiczną i prywatną” - mówi Nice. Wcześniej mężczyźni i kobiety pracowali i spotykali się razem w domu, na wsi i w społeczności. Nie było dużej różnicy między aktywnością gospodarczą a społeczną.

Uważano, że po uprzemysłowieniu mężczyźni bardziej nadają się do pracy w sferze publicznej, podczas gdy kobiety z klasy wyższej i średniej kierowano do prywatnych prac domowych.

„W tym momencie mężczyźni i kobiety przestali razem pracować, a także razem pić” - mówi Nice.

Jak prohibicja ukształtowała amerykański kraj winiarski

Chociaż mężczyźni byli uważani za silniejszych fizycznie, byli postrzegani jako moralnie słabsi. Kultura salonowa rozwijała się równolegle z koncepcją czasu wolnego. Mężczyzn wyciągnięto z domów pod wpływem nietrzeźwości, hazardu i prostytucji.

„Zasadniczo zadaniem kobiety stało się zapewnienie przeciwwagi dla moralnego skazu sfery publicznej, a wraz z nią skazy alkoholu” - mówi Nice.

Alkohol był postrzegany jako jedna z największych przeszkód w tym, ponieważ kobiety patrzyły, jak ich mężowie marnują swoje dochody i reputację w salonach, z których zostały wykluczone.

„Kobiety zaczęły zdawać sobie sprawę ze swojej politycznej bezsilności, a politycy płci męskiej nie chcieli nic z tym zrobić” - mówi Nice. „I tak umiar i prawo wyborcze stały się jednym ruchem”.

Podczas gdy kobiety prowadziły oskarżenie o wstrzemięźliwość, nie chodziło o picie, którego były przeciwne. „Ostatecznie prowadzili kampanię przeciwko okropnym czynom, które pijani mężczyźni robili kobietom” - mówi Hurt.

Klasa, płeć i wpływ damskich pijalni

Podczas gdy po rewolucji przemysłowej wiele kobiet z klasy wyższej i średniej zostało oddelegowanych do roli gospodyń domowych, od tych ze środowisk biednych i robotniczych oczekiwano, że będą zajmować się obowiązkami domowymi, a także pracować na długie zmiany, często na stanowiskach pracochłonnych w kopalniach i fabryk.

W szczególności kobiety z klasy robotniczej zaczęły odwiedzać pijalnie amerykańskich kobiet. Często kupowali piwo za sześć centów, aby wziąć udział w „trimminach”, czyli darmowym posiłku, który był z nim związany, często jedynym codziennym pożywieniem dostępnym dla Amerykanów z klasy robotniczej przed 1920 rokiem.

Jak zauważa Powers, osobne wejście pokazuje, że kobiety były uważane za odrębną klasę klientów.

Chemicy, barmani i brytyjska rodzina królewska: osiem kobiet, które zmieniły historię dżinu

„Kryzys ról płciowych głęboko dotknął miejskie kobiety z klasy robotniczej” - mówi Knerr. „Wielu z nich było imigrantami z ograniczonym dostępem do pomieszczeń domowych, zwłaszcza w kamienicach… .Jednopłciowe pijalnie oferowały jedno rozwiązanie tego problemu”.

W cieplejszych miesiącach kobiety często piły na dachach i w pomieszczeniach ogólnodostępnych. Powers wyjaśnia, że ​​kobiety (i dzieci) przychodziły bocznym wejściem do salonu, aby mieć wiadra lub warczarki wypełnione piwem.

Zapisy historyczne nie poświęciły tyle miejsca roli i przyczynom publicznego i prywatnego picia kobiet w tym okresie, jak w przypadku mężczyzn. Ale nowoczesne romantyzowanie barów koktajlowych speakeasy pozwoliło skupić się na kulturze picia z poprzednich epok. W rzeczywistości te przestrzenie były tak samo niuansowe i złożone jak sama historia.