Dla tych z nas, którzy zawodowo zajmują się degustacją wina, wiadomość z zeszłego tygodnia, że ​​badacze ze Szwajcarii przeszkolili program sztucznej inteligencji, była zarówno fascynująca, jak i niepokojąca. Miała ona na celu identyfikację win Bordeaux z określonych winnic i roczników ze 100% pewnością.

W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Chemia komunikacji naukowcy z Uniwersytetu Genewskiego wykorzystali uczenie maszynowe do analizy składu chemicznego 80 wina czerwone od 12 roczniki między 1990 a 2007 rokiem. „Chcieliśmy dowiedzieć się, czy istnieje sygnatura chemiczna charakterystyczna dla każdego z zamków, niezależna od rocznika” – mówi główny badacz Alexandre Pouget w Nowy naukowiec . Zadali pytanie leżące u podstaw wiedzy o winie: czy wino z konkretnego zamku ma podobny profil chemiczny – a tym samym smak – rok po roku?

Pouget i jego współpracownicy odparowali 80 win, a następnie za pomocą chromatografii oddzielili i skatalogowali związki chemiczne win. Odczyt każdego wina, czyli chromatogram, miał 30 000 punktów reprezentujących różne związki chemiczne. Następnie badacz wykorzystał 73 chromatogramy wina do wytrenowania algorytmu uczenia maszynowego wraz z danymi dotyczącymi odmiany i rocznika. Na koniec przetestowali A.I. algorytm na pozostałych siedmiu winach – po 50 razy każde w różnej kolejności. Sztuczna inteligencja Algorytm ślepej degustacji zidentyfikował wina w 100% przypadków. Algorytm był także w stanie pogrupować wina na podstawie tego, czy pochodziły z Bordeaux Lewy lub prawy brzeg .

Może Ci się spodobać: Producenci obawiali się, że rocznik Bordeaux 2022 okaże się niewypałem. To wyjątkowe.

„Fakt, że potrafiliśmy doskonale zidentyfikować posiadłości, niezależnie od roczników, sugeruje, że posiadłości, które tu analizowaliśmy, mają odrębną tożsamość” – czytamy w badaniu. „Chociaż eksperci od wina uważają, że niektóre winnice z Bordeaux rzeczywiście mają odrębny profil, według naszej wiedzy po raz pierwszy zostało to wykazane na podstawie czysto chemicznej analizy win z Bordeaux”.

Jest tu sporo do rozpakowania. Pozytywem jest to, że badanie dostarcza solidnych dowodów naukowych na istnienie terroir. Wielu miłośników wina już wie, że dobrze wykonane wina emanują poczuciem miejsca, a otaczające środowisko ma ogromny wpływ na efekt końcowy. Może w końcu będziemy mogli odejść od głupich debat na temat tego, czy terroir „ sprawy ”, a także legiony zaprzeczających terroirowi, którzy nadal zamieszkują przemysł winiarski.

Jednak poza odkryciem terroir, eksperymenty te mogą wywołać pewien strach u ludzi, na których opierają swoją osobowość degustacja w ciemno . W końcowej części badania, zawierającej dyskusję, naukowcy nawet bezczelnie sugerują: „Interesujące byłoby porównanie wydajności naszego modelu z wynikami doświadczonych degustatorów podczas ślepej degustacji 80 win, które przeanalizowaliśmy. Nie wiadomo, czy doświadczeni degustatorzy wina byliby w stanie dorównać osiągom naszego modelu (100% poprawności) w tych siedmiu posiadłościach. Um, jako ludzki degustator, nie chcę tego mówić, ale myślę, że wiemy.

Może Ci się spodobać: Doktorat Doktor nauk o zmysłach wyjaśnia, jak poprawić swoje zdolności degustacyjne

Kiedy pomyśleliśmy o A.I. w przeszłości zawsze zakładaliśmy, że w przyszłości będzie on używany do wykonywania nudnej, monotonnej i niebezpiecznej pracy, której ludzie nie chcą wykonywać. Wielu z nas wytrącało z równowagi, gdy już dotarliśmy do tej przyszłości, gdy zobaczyliśmy, że sztuczna inteligencja tak naprawdę jest używany do robienia rzeczy, które uważaliśmy za z natury ludzkie – pisania, tworzenia dzieł sztuki, tworzenia muzyki… i być może teraz „smakowania” wina.

Ale z innej perspektywy A.I. krytyk wina może być błogosławieństwem w nieszczęściu. Wino tak bardzo ugrzęzło w naszych ludzkich próbach bycia racjonalnym, logicznym i quasi-naukowym. Obecny model profesjonalistów winiarskich, oparty na umiejętnościach degustacji w ciemno, lub krytyk, który degustuje ogromne ilości wina za jednym razem i podaje oceny liczbowe, wynika z impulsu, aby nasze rozumienie wina było bardziej „obiektywne”. Ale wino nie jest bardziej obiektywne niż inne wytwory człowieka.

Może A.I. może zwolnić sommelier lub krytyk, aby bardziej skupił się na emocjonalnej, romantycznej stronie wina. Już wcześniej opowiadałem się za nowym rodzajem krytyki wina, czymś w rodzaju „ romantyczna krytyka za którym opowiada się krytyk sztuki Morgan Meis. Dziesięć lat temu Meis zaczął opowiadać się za krytyką, która rezygnuje z „wszystkich wielkich roszczeń wobec autorytetu” i „odmawia osądzania”, a której główną zaletą jest „wrodzona hojność”. Krytyka romantyczna nie opiera się na nieomylnym, wszechwiedzącym znawcy czy niekwestionowanym arbitrze gustu.

„W tej teorii krytyki nie potrzebujemy krytyka, aby mówił nam, co jest dobre, a co złe, aby mówił nam, co lubić, a czego nie” – pisze Meis. „Zamiast tego potrzebujemy krytyka, aby pomógł nam doświadczać. Krytyka potrzebujemy tak samo, jak przyjaciela czy kochanka. Potrzebujemy krytyka jako towarzysza podróży, która będzie romansem ze sprawami tego świata”.

Opuszczając degustacja w ciemno i kwantyfikacje robotom, być może uda nam się odzyskać to, co ludzkie w winie.