Wraz z pytaniem „Jakie jest Twoje ulubione wino?” i „Czy wino X jest nadal dobre?”, pary wino-jedzenie są jednymi z rzeczy, o które najczęściej pytają pisarze win.

W takich przypadkach jestem równie skłonny do odwoływania się do konwencjonalnej mądrości, jak każdy inny. Masz stek? A może Cabernet lub Zinfandel? Pstrąg smażony? Sięgnij po Rieslinga.

Autorzy David Rosengarten i Joshua Wesson nie ułatwili tego, kiedy publikowali Czerwone wino z rybą (Simon & Schuster) w 1989 roku. Wszystkie te tradycyjne zasady zdawały się wychodzić z okna.

Oczywiście w prasie karmimy się tymi niepewnościami. Mówimy czytelnikom dokładnie, jakie wina powinni podawać z każdym przepisem, który drukujemy.

Aby być uczciwym wobec nich, opcje nigdy nie są takie proste. A jeśli nie mam Cabernet w domu? Czy mogę zastąpić Merlot ? A co z sosami? Dodatki? To królicza nora, która onieśmiela zbyt wielu ludzi.

Oczywiście w prasie karmimy się tymi niepewnościami. Mówimy czytelnikom dokładnie, jakie wina powinni podawać z każdym przepisem, który drukujemy. Zachęcamy nawet naszych degustatorów do polecania konkretnych potraw w sporej części ich recenzji win.

Twój nowy Steakhouse Red

Restauracje robią to samo. Niektórzy wymieniają polecane wina w menu, podczas gdy inni zatrudniają sommeliera - lub kilku z nich - aby kierować ludzi we „właściwym” kierunku. Zdecydowana większość sommelierów wykonuje świetną robotę, czytając swoich klientów i pomagając im dokonać odpowiedniego wyboru. Prawie zawsze proszę o pomoc podczas kolacji poza domem.

Jeśli jednak twoja kolacja składająca się z czterech osób zamawia różne dania, ale chce podzielić się butelką lub dwoma winami, ktoś nie będzie idealnie dopasowany. Święty Graal gry w pary to doświadczenie, które podnosi zarówno wino, jak i jedzenie. Jednak w ciągu prawie dwóch dekad profesjonalnego pisania o winie liczba takich transcendentnych połączeń wina i jedzenia, których doświadczyłem, wynosi około pięciu.

O wiele bardziej osiągalne są pary, które uzupełniają się nawzajem lub przynajmniej nie odwracają uwagi. W tym miejscu naprawdę wychodzi sommelierowi znajomość menu i karty win.

W domu trzymanie niewielkiego zapasu „zszywek” wina staje się przydatne, podobnie jak dobrze zaopatrzona spiżarnia. Mając zaledwie kilka rodzajów wina, możesz mieć pod ręką coś, co uzupełni większość posiłków.

Z drugiej strony, jeśli nie lubisz żadnego z tych stylów wina, nie przejmuj się. Piękno gry z winem polega na tym, że tak długo, jak lubisz, wygrywasz.

Sześć podstawowych stylów wina

Wina musujące

Dzięki nim każde wydarzenie staje się świętem. Są również wszechstronne w jedzeniu, rzadko kiedy źle się psują niezależnie od potrawy.

Białe lekko wytrawne

Chociaż nie zalecałbym łączenia ich z czerwonym mięsem, są one doskonałe jako aperitify lub do wszystkiego, co jest w wodzie.

Bogate wytrawne białe

Pomyśl o tłustych rybach, takich jak tuńczyk lub łosoś, lub cokolwiek z sosem śmietanowym. Działa też kurczak, wieprzowina i cielęcina. Dębowe Chardonnay pasuje do grillowanego steku.

Bielone Off-Dry

Odrobina słodyczy pomaga w dopasowaniu wina do potraw o każdym ostrym upale, niezależnie od głównego składnika.

Lekko wytrawne czerwienie

Czerwone wino z rybą? To są twoje najlepsze zakłady. Dobrze komponują się również z białymi mięsami i w razie potrzeby mogą zastąpić cięższe czerwienie.

Bogate wytrawne czerwienie

Klasyczny surowiec z czerwonego mięsa, grillowany, pieczony lub duszony. Jeśli jesteś wegetarianinem, grzyby byłyby dobrym wyborem.

Redaktor naczelny Joe Czerwiński od dziesięcioleci nie pasuje do wina i jedzenia, ale jednym z jego ulubionych połączeń wszech czasów jest kozi ser dojrzewający z białym Hermitage.