Paul Sloan po raz pierwszy się zakochał Pinot Noir jako kelner. Pogłębiło się na początku lat 90., kiedy był asystentem kupca wina przy John Ash & Co. restauracja w Santa Rosa, Kalifornia .

To tam Sloan skosztował klasyków kalifornijskiego Pinota: Calera , Joseph Swan , Williams-Silk , Dehlinger i Mount Eden , wszystkie projekty z pasji poświęcone małoprodukcyjnym winom miejscowym, m.in. Burgundia jako inspirację.

Ale kiedy klient zaprosił Sloana, żeby spróbował Domaine de la Romanée-Conti , uważane za jedno z najlepszych win burgundzkich, postanowił zrobić Pinot Noir dzieło jego życia.

„Pinot to najlepsze wino, jakie kiedykolwiek jadłem, a także najgorsze wino” - mówi Sloan. „Nie ma tego wielkiego środka. Kultowe kalifornijskie klasyki pięknie starzały się i dobrze komponowały się z jedzeniem, ale to, co zauważyłem we wspaniałych francuskich winach z Burgundii, to różnica w stężeniu. Najlepsze wina miały lepszą koncentrację. ”

Od lewej do prawej: założyciel winiarza Siduri, Adam Lee i winiarz, Matt Revelette / Zdjęcie: Jeremy Ball

Doprowadziło to do objawienia. Rosnąć i robić Pinot Noir pewnego dnia ważne byłoby nie tylko wybranie właściwego miejsca z odpowiednimi glebami, ale także dążenie do niewielkich plonów z gęsto rosnących winorośli w stylu europejskim.

Tak się zaczęło Małe winorośle , the Wybrzeże Sonoma i Rosyjska dolina rzeki Marka oparta na Pinot Noir, którą założył wraz z żoną Kathryn w 1998 roku.

Sadzenie i cierpliwość zajęło kolejnych siedem lat, zanim Sloanie wyprodukowali kilka beczek swojego pierwszego wina. Był rok 2005, rok po popularnym filmie Bokiem , luźno osadzony wokół przemysłu winiarskiego, wywołał kataklizmiczny wstrząs w kalifornijskim Pinot Noir, który zmieni wszystko.

„Zawsze będę lamentować nad efektem Bokiem w zatłoczeniu przestrzeni ”- mówi Sloan. „Wszystko zmyło. To było niewiarygodne. Liczba producentów Pinot Noir [w Kalifornii] wzrosła z 30 do 300 [przypadków], podczas gdy niektórzy uznani gracze przeszli z niewielkiej ilości do 20 000 przypadków w bardzo krótkim czasie ”.

Ogromny wzrost produkcji Pinot oznaczał dla Sloanów, że trudno było poznać ich nazwę, znaleźć dystrybutorów do współpracy lub uzyskać staże w restauracjach.

Ale mimo trudności przeżyli i znaleźli swoich klientów. Obecnie uprawiają 45 akrów Pinota i produkują 2500 skrzynek rocznie.

Sortowanie winogron w Small Vines podczas zbiorów / fot. Dawn Heumann

Powolne i stałe tempo wzrostu i zainteresowania California Pinot Noir rozpoczęło się, oczywiście, po części od pionierskich wysiłków Calery i jej rówieśników.

Josh Jensen, założyciel Calera, przez lata poszukiwał wapienia w Kalifornii, zainspirowany Burgundią. W końcu znalazł to, czego szukał, na górze Harlan w hrabstwie San Benito w 1974 roku.

W rosyjskiej dolinie rzeki Joseph Swan zaczął sadzić Pinot Noir pod koniec lat 60. Miłośnicy burgundzkiego Pinot Noir, Burt Williams i Ed Selyem, założyciele Williams-Selyem, pomogli w stworzeniu wyznaczonych do winnic kalifornijskich pinotów z pierwszym rocznikiem w 1981 roku.

Coraz więcej sommelierów restauracyjnych polubiło winogrono i jego zdolności do łączenia potraw, co również pomogło wzbudzić zainteresowanie konsumentów.

Wielu z tych fanów Pinot zaczęło być wycenianych z Burgundii. Globalny rynek handlu winami Liv-ex donosi, że jego indeks Burgundy 150, który śledzi ceny najbardziej aktywnie sprzedawanych win na swojej platformie, wzrósł o 445% w ciągu ostatnich 16 lat.

Ta różnica cen jest odzwierciedlona w Entuzjasta wina S Przewodnik zakupów również, gdzie nie jest niczym niezwykłym zobaczyć Grand Cru Pinot Noir 2018 z Burgundii za ponad 300 USD. Najwyższa podana do tej pory cena Pinota z Kalifornii z 2018 roku to 150 dolarów.

Paul i Kathryn Sloan z Small Vines / Zdjęcie: Dawn Heumann

Liczby zebrane przez California Wine Institute twierdzą, że po wydaniu w październiku 2004 r Bokiem sprzedaż Pinot Noir wzrosła o 18% w mniej niż rok.

Dziś Pinot jest piątą odmianą wina w Stanach Zjednoczonych pod względem sprzedaży, według firmy badawczej Nielsen przez 52 tygodnie do 1 grudnia 2019 r., Kiedy osiągnęła nieco ponad 1 miliard USD rocznej sprzedaży.

„Myślę, że nie ma wątpliwości, że krótkoterminowe Bokiem był ogromnym dobrodziejstwem dla Pinot Noir i spowodował Merlot sprzedaż gwałtownie spada ”- mówi Adam Lee, założyciel firmy winiarskiej skoncentrowanej na Pinot Sprzęgło , którą założył wraz z Dianną Novy Lee w 1994 roku.

„Ale w dłuższej perspektywie, myślę, że doprowadziło to do ogromnego wzrostu areału Pinot Noir”, mówi. „W 2004 roku, kiedy Bokiem wyszło, było 22 645 akrów łożyskowych i 1410 akrów nienośnych Pinot Noir.

„Do 2010 roku w Kalifornii zasadzono 33 343 akrów nośnych i 3947 akrów nienośnych Pinot, co ostatecznie doprowadziło do większej komercjalizacji” - mówi Lee. „Winiarnie, które nie interesowały się Pinot Noir, czuły, że muszą zrobić Pinot, a to był problem”.

W 2004 roku ilość zmiażdżonego kalifornijskiego Pinota wyniosła 70 062 ton. W 2018 roku było to 313824 ton.

Sortowanie winogron Pinot Noir / Zdjęcie Dawn Heuman

Najwięcej zasadzonych pinotów w stanie w 2018 r. Było w hrabstwie Sonoma z 12735 akrami, zgodnie z Statystyki produkcji rolnej stanu Kalifornia . Ceny Pinota w Sonomie również wynoszą średnio 4000 USD za tonę.

Patrząc wstecz, Lee pamięta roczniki z 2003 i 2004 roku, wydane tuż po premierze filmu (2003 i 2004), jako najgorętsze, jakich doświadczył w Kalifornii.

„W tamtych latach cukry były wyższe niż w jakimkolwiek innym roczniku, co doprowadziło do tego, że ludzie oczekiwali czegoś naprawdę innego niż Pinot Noir niż było to normalne” - wyjaśnia.

Lee uważa, że ​​problem z Pinot Noir polega na tym, że przeszedł do głównego nurtu.

Ludzie nie przekraczają granic i nie próbują nowych rzeczy, jak robili to pierwsi użytkownicy od lat sześćdziesiątych do dziewięćdziesiątych.

„Jest więcej pinotów wysokiej jakości niż kiedykolwiek, po prostu przesuwanie granic i eksperymentowanie wydaje się być trochę niewystarczające” - mówi Lee. „Nie chodzi o to, że dotarliśmy do końca. Granice jakości to tylko granice naszej wyobraźni, a nie winogron ”.

Sloan zgadza się: „Czy osiągnęliśmy szczyt? Absolutnie nie, po prostu zarysowujemy powierzchnię ”.