Czy kiedykolwiek spojrzałeś na butelkę Chianti , Chateauneuf Pope , Taurasi lub Alentejo i zastanawiałeś się dokładnie, co jest w środku? A może natkniesz się na czerwoną mieszankę z Kalifornii w stylu Rodanu? Etykiety na wino mogą zawierać wiele informacji o tym, co jest w środku - to znaczy, jeśli potrafisz rozszyfrować tajemniczy język na etykiecie.

Ale nie bój się. Istnieje kilka podstawowych formuł, które mogą pomóc w zrozumieniu dość zagmatwanych i czasami zadowolonych z siebie słów na etykietach wina.

Jak czytać etykietę wina

Pierwszą rzeczą do ustalenia jest to, czy wino pochodzi ze Starego Świata (Europa, Morze Śródziemne, część zachodniej Azji), czy Nowego Świata (z dowolnego innego regionu winiarskiego). Chociaż wszystkie etykiety będą zawierać podstawowe informacje, takie jak region, producent, ilość alkoholu (abv) i rocznik (chyba że nie jest to rocznik), istnieją pewne istotne różnice.

Oto różnice między tym, co można znaleźć na etykietach z tych dwóch kategorii.

Zdjęcie: Meg Baggott

Etykiety na wino ze Starego Świata

Zdecydowana większość win ze Starego Świata zazwyczaj wskazuje tylko regiony i klasyfikację wieku na przedniej etykiecie, ale nie określa odmiany winogron.

Na przykład czerwony Riojas są produkowane zazwyczaj z Tempranillo winogrona, ewentualnie z Gracjan, Garnacha a może Mazuelo. (I jak mógł ktoś nie wiem Mazuelo to nazwa Carignan w Rioja). Problem polega na tym, że trudno byłoby znaleźć Rioja, który zawiera listę tych winogron na pierwszej etykiecie, jeśli w ogóle. To samo dotyczy Chianti (zrobionego z Sangiovese), Burgundii (Pinot Noir dla win czerwonych i Chardonnay dla win białych), Bordeaux i wielu innych.

Głównym powodem tych praktyk etykietowania jest to, że te wina są bardziej związane ze stylem regionalnym niż same winogrona. Te same winogrona mogą wykazywać różne cechy w zależności od klimatu, gleby i terroir. Tak więc, chociaż może się wydawać, że producenci próbują zmylić Cię, nie wymieniając winogron na swoich butelkach, w rzeczywistości jest zupełnie odwrotnie.

W ostatnich latach niektórzy producenci ze Starego Świata zaczęli nazywać winogrona swoich win na tylnych etykietach, a czasem nawet na przodzie. Zastrzeżenie jest takie, że oczekuje się, że wiesz, jakie winogrona można (i wolno) stosować w określonych regionach. W tym miejscu może pojawić się odrobina zarozumiałości Starego Świata.

Inną cechą charakterystyczną etykiety Starego Świata jest to, że może ona zawierać wskazówki dotyczące starzenia. W przeciwieństwie do wielu etykiet win z Nowego Świata, terminy takie jak „Reserva” (lub „Riserva” we Włoszech) i „Gran Reserva” mają prawdziwe znaczenie w zależności od regionu, z którego pochodzą.

Jednak przepisy dotyczące klasyfikacji wiekowej w każdym regionie mogą mieć prawie identyczne nazwy, ale mogą być bardzo różne. Na przykład, jeśli butelka czerwonego wina Rioja ma na etykiecie Reserva, oznacza to, że leżakowała przez co najmniej 36 miesięcy, w tym co najmniej 12 miesięcy w dębie.

Jednak butelka Chianti z Riservą na etykiecie spędziła co najmniej 24 miesiące w dębie, a kolejne trzy miesiące w butelce. Dodatkowo a Brunello di Montalcino z Riservą na etykiecie przez pięć lat leżakował po zbiorach, z czego co najmniej dwa lata spędził w dębie i sześć miesięcy w butelce. Porównuje się to ze standardowymi czterema łącznymi latami (dwa w dębie i cztery miesiące w butelce) dla produktów innych niż Riserva Brunello.

Zdjęcie: Matthew Dimas

Najbardziej zagmatwane etykiety win ze wszystkich mogą być niemieckie, które zawierają wiele informacji technicznych i Terminy niemieckojęzyczne jak „Trockenbeerenauslese”, „Bernkasteler Badstube” i „Grosses Gewächs”. Jedno spojrzenie i możesz poczuć, że musisz być członkiem Mensy, aby kiedykolwiek zrozumieć te opisy.

Oto kilka sztuczek, które pomogą Ci rozszyfrować niemieckie etykiety:

Niemieckie wino - krótkie porady

Niemieckie etykiety uwzględniają poziomy dojrzałości.

W przypadku Prädikatswein, oznaczenie oznaczające wina najwyższej jakości, poziomy sięgają od najmniej dojrzałego (Kabinett) do najbardziej dojrzałego (Trockenbeerenauslese) i wszystkiego pomiędzy (Spätlese, Auslese i Beerenauslese). Poziom dojrzałości może pomóc określić poziom słodyczy końcowego wina. Mogą również występować określone poziomy słodkości odnotowane na niemieckich etykietach win, które obejmują Trocken (wytrawne), Halbtrocken (półwytrawne / półwytrawne) i Eiswein (słodkie wino deserowe wytwarzane z mrożonych winogron). Możesz również zobaczyć Feinherb (inny termin oznaczający wina wytrawne). A to tylko wierzchołek góry lodowej.

Kiedy widzisz dwie nazwy razem, szczególnie jeśli imię kończy się na „er”, oznacza to podregion i winnicę.

Zatem Bernkasteler Badstube oznacza, że ​​wino pochodzi z winnicy Badstube, położonej w podregionie Bernkastel.

Niemieckie wina mają swoją własną wersję Crus, jak Bordeaux czy Burgundy.

Grosses Gewächs na etykiecie odnosi się do „wielkiego wzrostu” i wina najwyższej jakości, gdzie Grosse Lage i Erstes Lage odnoszą się do grand cru i premier cru odpowiednio.

Zdjęcie: Sara Littlejohn

New World Wine Labels

W przypadku win z USA, Ameryki Południowej, Oceanii i większości innych krajów pozaeuropejskich odmiana winogron prawie zawsze pojawia się na etykiecie.

Początkowo etykiety win z Nowego Świata skupiały się mniej na miejscu uprawy winogron, ponieważ były to właściwie wszystkie nieznane regiony winiarskie. Podkreślili raczej winogrona, które łączą wina z kultowymi regionami europejskimi. ZA Cabernet Sauvignon lub Merlot może być powiązany z bordeaux , podczas Chardonnay można porównać do Burgundia .

Stało się tak również dlatego, że w przeciwieństwie do ich odpowiedników w Starym Świecie, styl wina skupiał się bardziej na ekspresji winogron niż na regionie, chociaż z pewnością uległo to zmianie w czasie. Obecnie w wielu pozaeuropejskich regionach znajdują się jedne z najlepszych winnic na świecie.

Etykiety win z Nowego Świata wydają się być dość proste. Najczęściej podają winogrona, region, podregion, a nawet opis aromatów i smaków wina, zwykle na odwrocie.

Z pewnością są jednak wyjątki od tej reguły. Weź teraz jedno z najpopularniejszych win w USA, Więzień . Ta nazwa to dosłownie wszystko, co znajdziesz na przedniej etykiecie, podczas gdy na tylnej etykiecie jest napisane po prostu, że jest to „czerwone wino” z Napa Valley. Wina te, podobnie jak niektóre odpowiedniki ze Starego Świata, liczą na prestiż swojej nazwy, która komunikuje wszystko, co koneser wina powinien znać.

Nakazy i zakazy etykiet win

Niektóre wina z Nowego Świata można również uznać za Czerwona mieszanka w stylu rodanu lub a w super toskańskim stylu wino. Ponownie, musisz znać winogrona używane w historycznych regionach Europy, aby zrozumieć, co jest w butelce. Zazwyczaj czerwone mieszanki z Kalifornii w stylu Rhône są połączeniem Syrah , Grenache i Mourvèdre inne winogrona dozwolone we francuskiej dolinie Rodanu.

Pamiętaj, że w przypadku etykiet New World terminy takie jak „Rezerwa”, „Oferta specjalna” i „Wybór” nie mają żadnych minimalnych wymogów prawnych w zakresie dojrzewania lub lokalizacji winnicy. Są to w zasadzie terminy marketingowe, które mają sugerować butelkowanie o wyższej jakości, ale można je umieścić na dowolnej etykiecie i nie dają żadnej gwarancji.

Jedynym terminem, który naprawdę ma znaczenie prawne w USA, jest „Meritage”, czyli połączenie „zasługi” i „dziedzictwa”. Wielu winiarzy z Kalifornii połączyło siły pod koniec lat 80., tworząc Stowarzyszenie Meritage (obecnie Meritage Alliance ) i stworzył tę klasyfikację dla mieszanek w stylu Bordeaux, produkowanych przez należące do nich winiarnie, jako oznaczenie jakości. Wina te muszą być mieszanką dwóch lub więcej czerwonych odmian Bordeaux: Cabernet Sauvignon, Cabernet Franc , Malbec Merlot, Little Verdot i rzadsze St. Macaire, Gros Verdot i Carmenère . Nie mogą mieć więcej niż 90% jednej odmiany. W przypadku białego Meritage mieszanka musi zawierać co najmniej dwa z trzech białych winogron Bordeaux: Sauvignon Blanc, Sémillon i Muscadelle.

Z etykiet wina można się wiele nauczyć - o ile wiesz, gdzie szukać. Pamiętaj o tych sztuczkach, a będziesz zmierzać we właściwym kierunku.