11 marca 2011 r. Śmiertelne, sześciominutowe trzęsienie ziemi o sile 9,0 w skali Richtera wstrząsnęło północnymi wybrzeżami Japonii, wywołując jeszcze bardziej niszczycielskie tsunami. Browary Saké w całym Tohoku lub w północnych prefekturach, szczególnie w Iwate, Miyagi i Fukushima, poniosły katastrofalne straty w ludziach, a także zniszczenia mienia, zapasów i obiektów produkcyjnych.
Rok później, mimo niesamowitych tragedii i strat, browary Tohoku znów się rozwijają.

Wbrew wszystkiemu Suisen odbudowuje się

Ze wszystkich browarów Tohoku zniszczonych przez katastrofę, żaden nie został unicestwiony z tak okrutną siłą jak Browar Suisen w Rikuzentakata w Iwate. Film przedstawiający browar pochłonięty przez gigantyczną falę wody i gruzów, zanim zniknął w morzu, odtwarzany przez wiele miesięcy w japońskiej telewizji i uwieczniony na YouTube.

Siedmiu z 57 pracowników Suisen straciło życie tego dnia - dzień zaplanowany jako święto upamiętniające wydanie ich nowego rocznika 2010. Właściciel Suisena, Yasuhiko Konno, i jego żona uciekli przed tsunami, mając zaledwie kilka minut do stracenia i podobnie jak połowa gospodarstw domowych w Rikuzentakata również straciła swój dom.

Wracając do swojej zdewastowanej posiadłości kilka dni po katastrofie, Konno zobaczył coś, co dało mu determinację do rozpoczęcia od nowa. Wyskakując w niebo z góry gruzu, Konno dostrzegł długą stalową belkę, z której zwisała na wietrze drewniana beczka saké, wciąż ozdobiona insygniami Suisena.

„Pomimo faktu, że wszystko zostało stracone przez tsunami, ta beczka saké po prostu została złapana przez tę belkę i wydawała się wołać:„ Suisen jest tutaj! ”- wyjaśnia Konno. „To było tak, jakby ta niewidzialna siła przywracała Suisen do życia”.

Mieszkając w schronisku społecznym i mając nie do naprawienia majątek, Konno tymczasowo zamknął firmę. Ale nawet spędzając większość czasu wolontariatem, zaczął planować odbudowę. Do czerwca, z darowiznami i pomocą od browarów saké, zarówno tych bliskich, jak i dalekich, Suisen otworzył tymczasowe zakłady produkcyjne na powierzchni udostępnionej przez innego piwowara Iwate saké.

„Otrzymaliśmy wiele listów i zachęt” - mówi Konno. „Wśród nich był ktoś, kto wyraził swoje zaniepokojenie, mimo że tylko raz pili Suisen saké. To, że dotarli do nas pomimo tak niewielkiej więzi, sprawiło, że poczułem, że nie jesteśmy sami w walce ”.

Zaledwie sześć miesięcy po katastrofie Suisen ponownie zaczął warzyć.

17 października Suisen zorganizowało uroczystość z okazji premiery pierwszego naparu po katastrofie. Po błogosławieństwach i modlitwach kapłanów wezwanych z rodzinnej świątyni Suisena w Rikuzentakata, Konno i jego pracownicy załadowali na ciężarówki srebrne puszki Yukikko lub Snow Child, delikatnie słodkiego nigori lub mętnego saké.

„Idąc naprzód” - mówi Konno - „Chciałbym, aby ludzie wspierali Yukikko nie dlatego, że byliśmy firmą, która została zniszczona przez katastrofę, ale dlatego, że robimy naprawdę pyszne saké”.

Globalna społeczność saké jednoczy się, by pomóc

Timothy Sullivan, pedagog saké i bloger mieszkający w Nowym Jorku, był w pociągu poza Tokio, kiedy nawiedziło trzęsienie ziemi - pierwsze trzęsienie, jakiego kiedykolwiek doświadczył tubylec Syracuse. Uwięziony przez następne 16 godzin w zatrzymanym wagonie pociągu stawał się coraz bardziej zdenerwowany, gdy wiadomości o tsunami napływały przez Twittera i iPhone'y innych pasażerów.

W ciągu następnych kilku dni zaczął słyszeć wiadomości o zniszczonych browarach na północnym wybrzeżu. Skracając swoją podróż do Stanów Zjednoczonych, Sullivan zaczął organizować zbiórki pieniędzy na wypadek katastrofy w Nowym Jorku wraz z kolegami z lokalnej społeczności saké i restauracji, zbierając ponad 60 000 dolarów dla Japońskiego Czerwonego Krzyża. Dwa miesiące po katastrofie natknął się na wiadomość na Twitterze od Alexa Parsonsa, studenta London School of Economics, szukającego wolontariuszy na dwutygodniową wycieczkę, aby pomóc browarom saké w zniszczonych katastrofą Miyagi i Iwate.
Parsons, współzałożyciel Japan Affairs Forum, brytyjskiej grupy promującej japońską kulturę, biznes i sprawy bieżące, niedawno mieszkał i pracował w Osace i został głęboko dotknięty katastrofą.

„Większość ludzi nie miała ani wiedzy, ani doświadczenia, aby wyjść i pomóc w natychmiastowej pomocy w przypadku katastrof” - mówi Parsons. „Chciałem stworzyć projekt, który pozwoliłby laikom zaangażować się w regenerację okolicy poprzez lokalny przemysł. Saké był idealny, ponieważ jest synonimem Japonii [i] wspaniałym symbolem nadziei i pomocy, a przemysł w Tohoku i hellip potrzebował dużej pomocy ”.

Sullivan zapisał się jako jeden z zaledwie dwóch Amerykanów w grupie 18 wolontariuszy, składającej się głównie z brytyjskich studentów, a także studentów zagranicznych z Wielkiej Brytanii i Japonii z tak odległych miejsc, jak Singapur, Chiny i Włochy. Kilku japońskich studentów dołączyło jako tłumacze. Grupa odwiedziła cztery najbardziej zdewastowane browary regionu - Suisen w Iwate, Browar Niizawa (siedziba słynnej marki Hakurakusei), Urakasumi i Miyakanbai w Miyagi. Wolontariusze zwiedzali dotknięte obszary i dostarczali bardzo potrzebnej siły roboczej.

Od parowania ryżu i mieszania zacieru po ładowanie pudeł i czyszczenie zbiorników - zajęli się każdym aspektem produkcji sake. W Ishinomaki, Miyagi, jednej z najbardziej dotkniętych katastrofą społeczności na wybrzeżu, w której ponad 4000 osób zginęło lub pozostaje zaginionych, wolontariusze spędzili dzień na odgarnianiu błota usianego tsunami z publicznych rynnów. W Suisen wzięli również udział w burzy mózgów, aby pomóc browarom w opracowaniu strategii marketingowych dla ich naprawy.

Podczas gdy ich podróż była wyczerpująca zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie, Sullivan był głęboko poruszony gościnnością swoich gospodarzy. „[To] pośród wszystkich ich trosk i zmartwień i pomagania im w walce o wyzdrowienie, [że byli w stanie] powitać nas tak całkowicie, było po prostu tak krzepiące i cudowne” - mówi.

Tohoku Saké spróbować

Jeśli zastanawiasz się, co możesz zrobić, aby wesprzeć odbudowę regionu Tohoku, Timothy Sullivan ma sugestię: „Łatwą i wspaniałą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest zakup saké & hellip [szczególnie] w prefekturach Miyagi, Iwate lub Fukushima”, mówi. Wiele z nich, takich jak poniższe, jest łatwo dostępnych w Stanach Zjednoczonych.

Hakurakusei Legend of the Stars Junmai Daiginjo (Miyagi). Delikatne na podniebieniu z miękką, subtelną kwasowością, to saké ma rześki, czysty, słodki smak gruszki i winogron muszkatołowych. Finisz wytrawny, ale ze słodką nutą ryżu. Banzai Beverage Corporation.
abv: 17% Cena: 55 USD

Urakasumi Junmai (Miyagi). Na podniebieniu okrągłe i bogate, z ziemistym, słodkim zapachem świeżo gotowanego na parze ryżu, na finiszu rześkie z tylko orzeźwiającą nutą cierpkości. Firma handlowa Nishimoto.
abv: 16% Cena: 37 USD

Nanbu Bijin Southern Beauty Tokubetsu Junmai (Iwate). Wytrawny, a jednocześnie elegancko kobiecy z uniesionymi nutami kwiatowymi i owocowymi, buduje na podniebieniu bogactwo, konsystencję i głębię, nadając delikatnemu solnemu finiszowi. Mutual Trading Co., Ltd.
abv: 16% Cena: 27 USD

Daishichi Minowamon Kimoto Junmai Daiginjo (Fukushima). W nosie pobudza nuty wiśni i kwiatów wiśni, ale ma oszałamiającą mineralność, która dodaje werwy miękkiemu, kremowemu podniebieniu. JFC International Inc.
abv: 15% Cena: 86 USD

Aby przeczytać o wirusowej kampanii piwowara Tohoku w YouTube, Kliknij tutaj .