W starożytności półwysep włoski był powszechnie nazywany enotrią lub „krainą wina” ze względu na bogatą różnorodność odmian winorośli i wiele akrów przeznaczonych pod uprawę winorośli. Pod wieloma względami Włochy stały się gigantycznym żłobkiem i ośrodkiem handlowym przypadkowo usytuowanym w sercu Morza Śródziemnego dla tego, co stało się pierwszym produktem zachodniej cywilizacji, sprzedawanym na skalę globalną: winem.

Włochy Znaczenie w światowym przemyśle winiarskim w żaden sposób nie zmniejszyło się pomimo tysiącleci historii. Skąpany w słońcu półwysep Północ-Południe, który rozciąga się od trzydziestego szóstego do czterdziestego szóstego równoleżnika, uosabia obszary doskonałości geograficznej, geologicznej i klimatycznej między Górną Adygą a wyspą Pantelleria do produkcji wysokiej jakości wina. Włoska tradycja jest tak mocno zaszczepiona w winorośli, że dobry nastrój i swobodne podejście związane z kulturą winiarską znajdują odzwierciedlenie w temperamencie narodu.

Włoska rewolucja winiarska

Pomimo długiego pokrewieństwa Włoch z Vitis vinifera włoski przemysł winiarski przeżywał w ostatnich trzech dekadach ożywcze odrodzenie, które naprawdę odróżnia go od innych europejskich narodów winiarskich. Amerykańskie pokolenie wyżu demograficznego może nadal przypominać sobie wodnisty Valpolicella lub Chianti Classico w butelkach owiniętych sianem w okolicznych nowojorskich restauracjach lub typowe „białe” i „czerwone” wina z sycylijskiego Corvo. Wina takie jak te ugruntowały reputację Włoch jako ilościowego (w przeciwieństwie do jakościowego, jak we Francji) producenta win sprzedawanych po atrakcyjnych cenach. Ale gdy Włochy zyskały zaufanie w okresie powojennym pomyślności w dziedzinie wzornictwa, mody i gastronomii, ponownie wykazały zainteresowanie winem. Dzięki niewielkiej grupie winiarzy głównie z Toskanii, Włochy z agresywną determinacją weszły na światową scenę jako producent jednych z najlepszych win, jakie kiedykolwiek wyprodukowano: Amarone , Barolo , Brunello di Montalcino i Passito di Pantelleria. Informacje i doświadczenia związane z włoskim winem należą obecnie do najbardziej pożądanych regionów winiarskich na świecie.

Jak radosna epidemia, nowoczesne uprawy winorośli i techniki enologiczne przetoczyły się przez półwysep włoski w latach 80. i 90. XX wieku: pionowe pozycjonowanie pędów i obustronne kratowanie kordonów w winnicach ze stali nierdzewnej, kontrolowana temperatura fermentacji i starzenie się drewna barrique w winnicach. W miarę jak zyski rosły, producenci ponownie inwestowali w technologię, personel i drogich konsultantów i nagle miała miejsce nowoczesna włoska rewolucja winiarska.

Włoskie warunki winiarskie

Podobnie jak Francja, Włochy przyjęły rygorystyczny, kontrolowany system apelacji, który nakłada ścisłe kontrole, regulując między innymi jakość winnic, plony z akra i praktyki dojrzewania. Istnieje ponad trzysta DOC (D nominacje kontrolowanego pochodzenia ) i DOCG ( Kontrolowane i gwarantowane nazwy pochodzenia ) win dzisiaj, a klasyfikacje wzrosną do ponad pięciuset, gdy IGT ( Typowe oznaczenia geograficzne ) win. Dzięki temu systemowi pięćdziesiąt tysięcy włoskich winnic ma przewagę konkurencyjną w zakresie produkcji i sprzedaży win gatunkowych. Te włoskie terminy dotyczące wina pozwalają konsumentom zrozumieć różne poziomy nazw, dzięki czemu mogą podejmować świadome decyzje dotyczące zakupu.

Winogrona Włoskie

Co ciekawe, trwa druga rewolucja winiarska, która obiecuje uwolnić potencjał wyjątkowo kojarzony z Włochami. Jest to ponowna ocena i uczczenie bogatego dziedzictwa włoskiego „rodzimych” winogron. (Ponieważ niektóre odmiany faktycznie pochodzą spoza Włoch, producenci często nazywają je „tradycyjnymi” odmianami). Są to winogrona - podobnie jak Nero d'Avola , Fiano, Sagrantino i Teroldego - które tylko nowoczesna enotria może zaoferować światowym konsumentom. W rezultacie szybko rosnąca liczba winiarzy z dwudziestu włoskich regionów winiarskich stawia na „tradycyjne” odmiany, aby wyróżnić się na rynku zdominowanym przez „międzynarodowe” odmiany, takie jak Merlot, Cabernet Sauvignon i Chardonnay.

Główne regiony włoskiego wina

Północ

Włoskie Alpy stykają się z długimi równinami rzeki Pad, pozostawiając maleńkie kieszonki i mikroklimaty wzdłuż podnóża gór, z których każdy jest powiązany z własnym, specjalnym winem. Począwszy od północno-zachodniej Podgórski , Nebbiolo winogrona tworzą dwa wysokie filary włoskiego dziedzictwa winiarskiego: Barolo i Barbaresco, nazwane zgodnie z francuską tradycją od wiosek położonych na wzgórzu, w których powstały wina. Podobnie jak w Burgundii, ekskluzywność tych win ma wiele wspólnego z walką winiarzy z naturą i niezwykłą zdolnością wina do starzenia. Roczniki, takie jak gwiezdny Barolos z 1985 czy 1990 roku, są ulubieńcami poważnych kolekcjonerów win.

Piękno Barbaresco

Dalej na wschód, w Veneto W regionie winiarze kierują się starożytną formułą, zgodnie z którą wino wytwarza się z rodzynek suszonych na słomianych matach. Dzięki wyższemu stężeniu i wyższemu alkoholowi jedwabiste Amarone jest najbardziej charakterystycznym winem we Włoszech i może osiągać rekordowe ceny za nowości. Veneto, Trentino, Alto Adige i Friuli-Venezia Giulia słyną z białych win - takich jak fenomenalny sukces Pinot Grigio . Najlepsze wino musujące we Włoszech jest produkowane w Trentino i regionie Franciacorta w Lombardii pod ścisłą regulacją z winogron Pinot Noir i Chardonnay.

Centrum

Ze wzgórzami porośniętymi cyprysami i pięknymi kamiennymi domami, Toskania to pin-up królowa włoskiej enologii. Ikoniczny krajobraz snów regionu pomógł promować wizerunek włoskiego wina za granicą, jak żaden inny. W granicach Toskanii znajduje się skarbnica doskonałych win: Chianti Classico, Brunello di Montalcino, Vino Nobile di Montepulciano, białych San Gimignano, Bolgheri i Maremma. Włoska rewolucja winiarska rozpoczęła się tutaj, gdy tak znani producenci, jak Piero Antinori, pracowali poza przepisami dotyczącymi apelacji, tworząc wina mieszane z międzynarodowymi odmianami, takimi jak Cabernet Sauvignon. Wina te znane są jako Super Tuscans i są uważane za równorzędne z najlepszymi winami w Bordeaux i Kalifornii.

Środkowe Włochy dostarczają wiele bardziej ekscytujących win, takich jak Sagrantino z umbryjskiego miasta Montefalco, gęste i ciemne Montepulciano z Abruzji oraz białe Verdicchio z Le Marche.

Południe i wyspy

Regiony południowych Włoch i wyspa Sycylia w szczególności są uważane za granicę enologiczną Włoch: łagodniejsze regulacje i zwiększona liczba eksperymentów obiecują świetlaną przyszłość zarówno dla winiarzy, jak i inwestorów. Pod wieloma względami południe Włoch jest regionem winiarskim „nowego świata”, zamkniętym w granicach „starego świata” winiarskiej rzeczywistości. Ta wyjątkowa dwoistość wiele osób stawia na jej enologiczną obietnicę.

Kampania szczyci się wspaniałymi bielami, takimi jak Fiano i Greco di Tufo, które uosabiają rześkie, mineralne właściwości gleb wulkanicznych. Jej czerwony to Taurasi („Barolo południa”) wykonany z Aglianico. Z tego samego szczepu pochodzi słynne Aglianico del Vulture z Basilicaty. Apulia , „pięta” buta Włoch, był głównie producentem wina luzem, ale posiada go dziś wśród rodzących się regionów winiarskich dzięki swoim mocnym winogronom Primitivo i Negroamaro.

Sycylia wykazała się dużym doświadczeniem marketingowym, zwracając uwagę mediów na rodzime winogrona Nero d'Avola (czerwony) i Krykiet (białe wino używane niegdyś do produkcji wzmocnionego wina Marsala) i spisał się świetnie, promując ogólnie włoskie południe. Niektóre z najbardziej zmysłowych win deserowych w Europie pochodzą z satelickich wysp Sycylii, na przykład bogata w miód Passito di Pantelleria. Druga duża wyspa na Morzu Śródziemnym, Sardynia , stale pracuje nad swoimi winogronami Cannonau i Vermentino, aby podnosić tam poprzeczkę jakości.

Podczas degustacji różnych regionów Włoch zrozumiesz słownik włoskich win i to, co sprawia, że ​​każdy region i rodzima odmiana winorośli są tak wyjątkowe.