Zaledwie 25 lat temu nikt — nawet producenci win Hrabstwo Santa Barbara —promował nazwę „ Sta. Wzgórza Rity ” jako doskonałe miejsce do uprawy Pinot Noir oraz Chardonnay . Jednak zaledwie dwie dekady po utworzeniu apelacji w 2001 r. ten przesiąknięty mgłą, smagany wiatrem zachodni skraj Dolina Santa Ynez jest uznanym na całym świecie hotspotem fajny klimat winogron i model prawidłowego tworzenia amerykańskiego obszaru uprawy winorośli.

Błogosławieństwo i przekleństwo: objęcie złożonej różnorodności win z kalifornijskiego hrabstwa Santa Barbara

„Może być trudno owinąć głowę wokół Południa Kalifornia i pomyśl o chłodnym klimacie” — wyjaśnia Matt Dees, który tworzy Rękojeść wina z winnic Bentrock i Radian na Rancho Salsipuedes. „Dopóki ludzie tu nie przyjdą i nie zobaczą tego na własne oczy lub nie skosztują wystarczającej ilości win, trudno to pojąć. Ale kiedy ludzie posmakują tej świeżości i elektryczności w białkach i głębi owoców i złożoność czerwonych, dość szybko stają się wierzącymi”.

Dziś do tych wyznawców należą zarówno większe winnice z Północnej Kalifornii, jak i wysoko cenione domeny w Burgundia oraz szampan . Jak więc ten bezimienny region tak szybko zdobył międzynarodowe uznanie? A co przyniesie przyszłość?

Więcej niż gorące czy nie

Powstanie Sta. Rita Hills jest zakorzeniona w połączeniu czystych intencji i doskonałego wyczucia czasu. „Początki były dość niewinne – nie spodziewaliśmy się niczego wielkiego” — powiedział Richard Sanford, który wraz z Michaelem Benedictem jako pierwszy posadził tu winogrona w 1971 r. „Po prostu szukaliśmy sposobu na obcowanie z naturą i zarabiać na życie. Wszystkie elementy znalazły się na swoim miejscu”.

Kiedy ich 1976 Winnica Sanforda i Benedykta Pinot Noir zyskał szerokie uznanie, inni zaczęli sadzić winnice między Buellton i Lompoc. Tempo nasiliło się w latach 90., kiedy na rynek trafiły pierwsze klony Pinot Noir z Dijon, a modne stały się nowoczesne techniki rolnicze, takie jak nawadnianie kropelkowe, kratownica pionowa, uprawa okrywowa i gęste sadzenie.

„Wykorzystaliśmy nie tylko klimat, glebę i ceny gruntów, ale także te postępy w uprawie winorośli” — mówi Chad Melville, którego ojciec, Ron Melville, kupił ziemię wzdłuż autostrady 246 w 1996 r. „To miało duży wpływ”.

Ale głównym nurtem hrabstwa Santa Barbara było to, że Dolina Santa Maria było zimno, a dolina Santa Ynez była gorąca. To po prostu nie było prawdą na zachodnim krańcu doliny Santa Ynez, więc winiarze musieli opowiedzieć własną historię. „Motywacja nazwy była bardzo czysta” — wyjaśnił Greg Brewer, którego marka Brewer-Clifton jest prawie całkowicie skoncentrowana na regionie. „To nie była nazwa, która zrodziła się z powodu finansów, ego lub miejsca zazdrości, jak może być wiele granic. To była prawdziwa nazwa zrodzona z edukacyjnej klarowności. To było bardzo podstawowe: nie było nam gorąco”.

Trzymając się mocno przesłania, że ​​obszar jest inny, a nie lepszy, Sanford zwołał grupę, w której skład wchodzili pionierzy z regionu, tacy jak Richard Longoria i Bryan Babcock, w celu zbadania możliwości utworzenia podapelacji. Wraz z Wesem Hagenem – którego rodzina zasadziła Clos Pepe w 1996 roku – zajmując się szczegółami, sporządzili mapę od szczytu do szczytu, skutecznie opracowując własny szablon apelacji.

„To nie była nazwa, która zrodziła się z powodu finansów, ego lub miejsca zazdrości, jak może być wiele granic”.

„Ta apelacja była bardzo, bardzo inna w swoim powstaniu, ponieważ nie był to stary obszar uprawy i nie był wykorzystywany przez ludzi od PR” – powiedział Sanford, który wciąż ubolewa, że ​​wschodnia granica została nieznacznie rozszerzona w 2016 r. „Tam była czystość w całym procesie — zamiast próbować naginać granice, aby dostosować się do życzeń innych ludzi”. Sanford musiał również pojechać do Chile, aby załagodzić sprawy z Viña Santa Rita, dlatego nazwa apelacji została ostatecznie skrócona do „Sta”. Wzgórza Rity.

Apelacja została zatwierdzona w 2001 roku, kiedy winiarz Gavin Chanin z Wina Chanin był tylko nastolatkiem. Po pracy z regionami w całym stanie wierzy, że zrobili to dobrze. „Jestem sceptykiem AVA – nie sądzę, żeby były naprawdę przydatne, z wyjątkiem Sta. Rity Hills” – mówi. „Uważam, że ma naprawdę odrębny charakter, mimo że istnieje wiele rodzajów gleby i wiele ekspozycji”. Dobra passa trwała do połowy 2000 roku, kiedy portfele utyły, a film Sideways rozpalił pasję do Pinot Noir ze Sta. Rita Hills i cała dolina Santa Ynez jako miejsce docelowe. „Miał idealny element burzy” — mówi Brewer.

„Przed premierą filmu ludzie nie wiedzieli, jak wymówić Pinot Noir” — mówi Melville. „To dało ludziom strefę komfortu, w której mogli skupić się na tym tajemniczym winogronie. Dzięki temu było przystępne”.

Nie tylko Pinot-land

Sideways zwiększyło popularność Pinot Noir, które obecnie znacznie przewyższa Chardonnay pod względem powierzchni. Z biegiem czasu wyhodowano szereg stylów, od odważnych i dojrzałych po szczupłe i pełne wdzięku, ale wszystkie one noszą znamiona nazwy. „Niezależnie od tego, czy zbierasz wcześnie, czy późno”, powiedział Matt Dees z The Hilt, „dusza wciąż świeci”.

Pomimo znaczenia Pinot, Dees uważa – podobnie jak prawie wszyscy z ponad tuzina winiarzy, z którymi rozmawialiśmy – Chardonnay jest prawdziwą gwiazdą apelacji. „Piękno polega na tym, że od wschodu do zachodu Chardonnay są rozpoznawalne jako Sta. Rita Hills, nawet gdy smakowało na ślepo” – mówi. „Jestem z tego szalenie dumny”. Babcock mówi, że Chardonnay ma „dodatkowy bieg”, aby konkurować z winami z dowolnego miejsca, podczas gdy Brewer nazywa to „bardzo osobliwym”. Dowody na to sięgają butelkowania Chardonnay z tego regionu w 1989 roku przez Ricka Longorię, na długo zanim ktokolwiek uznał to za apelację. W zestawieniu z najlepszymi Chardonnay z całego świata przez znany magazyn, Longoria's została uznana za numer jeden, zdobywając 98 punktów. „To mógł być pierwszy rzut oka” — wspomina.

Melville nalewa swoje Chardonnay podczas degustacji. „Mają taki słony, słony mineralność — ten piękny mocny kwas ze skoncentrowanymi owocami — wszystko w jednym opakowaniu” — mówi. „Kiedy nalewam go na koniec, po prostu wszystko wysadza w powietrze. Ludzie po prostu zatrzymują się w miejscu i mówią: „Whoa”.

Poza Burgundią i Kalifornią: regiony Chardonnay, które powinieneś znać

Ci winiarze są również uparty na Sta. Wzgórza Rity Syrah , który, jak mówi Melville, oferuje smaki „fioletowego kwiatu, białego pieprzu, oliwkowej tapenady i wędliny , ze świeżym kwasowość i wystarczająco dużo przyczepności, aby wszystko działało. Oczywiście często musi pozwolić mu dojrzeć aż do potencjalnie mokrych listopadowych dni, ale wyjaśnia: „Ryzyko wiąże się z korzyściami”. W rzeczywistości niektóre z najbardziej uznanych win regionu — te z Winnicy Eleven Confessions autorstwa Manfreda Krankla Sine Qua Non — są z siedzibą w Rodanie , więc nie ma się co dziwić Grenache też robi postępy. Istnieją również ekscytujące, choć małe, nasadzenia mały , Zielona Valtellina , Pinot Blanc , Pinot Gris i innych wyjątków.

„Historia jest o wiele łatwiejsza do opowiedzenia, jeśli powiesz, że Sta. Rita Hills to Pinot-land, ale w innych odmianach jest wiele emocji i zdecydowanie Syrah i Chardonnay są już sprawdzone w mojej książce” – mówi weteran winiarstwa Adam Tolmach z Winnica Ojai , który niedawno kupił Winnicę Fe Ciega w St. Wzgórza Rity. „Jest miejsce na więcej odkryć”.

Kolejna granica to wino musujące , które Norm Yost z Piwnice latających kóz pierwszy wykonany w 2005 roku. „Dlaczego nikt tu nie robi wina musującego?” zastanawiał się wtedy, testując winogrona wokół veraison i znajdując je chemia doskonały. „Mamy rozwój fenoli przy niższych wartościach. Dlatego możemy sprawić, by były bardziej suche”.

Fess Parker Winery była druga w tym pociągu, a teraz prowadzi ekskluzywne wino musujące sala degustacyjna zwany Bąbelkowa Chata . Winiarz Blair Fox nauczył się tego procesu od Yosta i obecnie zaopatruje się prawie wyłącznie w winnicy Parker West Vineyard na zachodnim krańcu apelacji. Ale to się dzieje wszędzie. „Widzę, że coraz więcej osób wybiera wino musujące niż kiedykolwiek wcześniej” — mówi Fox.

Yost ma nadzieję, że trend dojrzeje, zastanawiając się: „Czy ktoś zamierza sadzić Pinot Meunier ?”

Długa gra

Jedną z kluczowych przeszkód dla reputacji regionu jest trwałość jego win. Dopiero w ostatnich latach było wystarczająco dużo starszych Sta. Roczniki Rita Hills można oceniać jako takie, ale werdykty są zachęcające. Każdy, kto miał szczęście spróbować tych starych Sanford & Benedicts z lat 70. i 80., był przekonany dawno temu.

„To nie przypadek” — mówi Babcock. „To wskazuje, że w dobrym roczniku, jeśli zrobisz to dobrze, wino będzie trwało od 20 do 25 lat, bez potu”.

Inwestycja od takich jak Napa supergwiazdy, takie jak Dave Phinney i wielkie marki, takie jak Rodzina Jacksonów wzmocnił Sta. Rita Hills, ale nic lepiej nie potwierdza regionu winiarskiego zdominowanego przez Pinot Noir i Chardonnay niż winiety z Burgundii i Szampanii. Etienne de Montille zrobił to właśnie w 2017 roku, kiedy po miesięcznej wędrówce po Zachodnim Wybrzeżu, przez Dolina Willamette , Wybrzeże Sonoma , Góry Santa Cruz i gdzie indziej wybrał St. Rita Hills za niego Korzenie wina Marka. Weteran szampana Rodolphe Péters jest partnerem nadzorującym program musujący. Dzielą ukrytą nadzieję, że bezpośredni wpływ regionu na wybrzeże złagodzi wzorce ocieplenia pogody w porównaniu z ich środowiskiem śródlądowym w Stary świat .

„Możemy śmiało powiedzieć, że Sta. Rita Hills ma najzimniejszy klimat ze wszystkich tych regionów” – mówi de Montille. „St. Rita Hills cieszy się również bardziej zróżnicowanymi glebami, niż moglibyśmy znaleźć Oregon lub Północnej Kalifornii, począwszy od piaszczysta gleba do łupków Monterey glina do ziemi okrzemkowej, a nawet niektórych wapień . To była dla nas miła niespodzianka.”

Biorąc pod uwagę konkurencyjny charakter branży winiarskiej, uporczywą suszę w Kalifornii i coraz bardziej chaotyczne skutki zmiana klimatu , nawet tak błogosławionego regionu jak Sta. Rita Hills śpi spokojnie.

„Szczerze mówiąc, bardziej martwię się o wodę” — mówi Victor Gallegos Winnica morskiego dymu . „Każdy chowa głowę w piasek w tej sprawie. Nie prowadzimy żadnych rozmów na temat tego, jaki poziom nasadzeń może utrzymać ten dział wodny. Nie mówi o winogronach ani konopiach indyjskich, które wykorzystują nawadnianie kropelkowe — ma na myśli rolników ze starej szkoły. Gallegos mówi, że jeśli zaangażują się organy regulacyjne, „Ludzie, którzy nawadniają uprawy rzędowe na równinie Lompoc, prawdopodobnie odejdą lub zmienią swoje praktyki”.

Sashi Moorman, który tworzy Domena Wybrzeża z Rajatem Parrem przygotowuje się na bardziej gwałtowne burze, ale jego przeważająca troska o klimat jest bardziej subtelna. „Zimy są cieplejsze”, mówi, wyjaśniając, że bez odpowiedniego mrozu mnożą się choroby winorośli. „To są poważne problemy, które staną się jeszcze poważniejsze”.

„Nie prowadzimy żadnych rozmów na temat tego, jaki poziom nasadzeń może utrzymać ten dział wodny”.

Adam Tolmach ćwierć wieku temu obserwował, jak choroba Pierce'a niszczy jego własność Ojai. Od tego czasu jest odporny na choroby winorośle hybrydowe opracowany przez UC-Davis (w tym Ambulo Blanc, Caminante Blanc, Walker Red i Paseante Noir) i właśnie posadził kilka w Fe Ciega Vineyard, gdzie choroba zabiła blok Chardonnay w pobliżu rzeki Santa Ynez. „Niższe obszary są po prostu okropne – nie można tam uprawiać w 100% winorośli” – mówi. Jest „ostrożnie zadowolony” z hybryd, podobnie jak inni. „Co najmniej trzy różne winnice chciały się ze mną skontaktować i porozmawiać o tym, co to jest” – powiedział. „Zainteresowanie jest duże”.

Dlaczego winogrona hybrydowe mogą być przyszłością wina

Kiedy choroba Pierce'a zaczęła zabijać jego winnicę, Babcock skupił się na kupowaniu owoców z innych winnic w hrabstwie. „Czuję się jak dziecko w sklepie ze słodyczami”, mówi Babcock, który rozwiązuje kolejny problem, zaprzestając uprawy winogron: „Największym problemem branży jest nadpodaż [winogron]”. Surowe zasady rozwoju ograniczają również Sta. Rita Hills, gdzie zbudowanie winnicy lub sali degustacyjnej jest prawie niemożliwe. „Może to stanowić wyzwanie dla rozwoju tego obszaru”, mówi Brewer, który, podobnie jak wielu innych, wytwarza swoje wino w magazynie Lompoc i sprzedaje je w sali degustacyjnej w przesiąkniętym winem mieście Los Olivos. „Między autostradą 246 a Santa Rosa Road nie ma zbyt wiele błyskotliwości marketingowej” — wyjaśnia Hagen, odnosząc się do wciąż bardzo wiejskiego charakteru. „Winorośl i wina są gwiazdami i większość mówią za nas”.

Ten artykuł pierwotnie ukazał się w wydaniu Best of Year 2022 magazynu Entuzjasta wina czasopismo. Kliknij tutaj zapisać się już dziś!