Dzikie piwa są znane od początku piwo .

Kiedy słodzona woda została wystawiona na działanie naturalnych drożdży w powietrzu, nastąpiła fermentacja, a uzyskany płyn miał przyjemny wpływ na pijącego. Przez wieki opracowywano receptury, identyfikowano i zbierano szczepy drożdży, a piwo stało się napojem, który znamy i kochamy dzisiaj.

Większość piwa warzonego na całym świecie odbywa się w sterylnych miejscach, gdzie piwowarzy znają rodzaj drożdży dodają do swojego słodkiego płynu do zaparzania, znanego jako brzeczka, aby uzyskać pożądany efekt smakowy.

Wraz z ewolucją rzemieślniczego przemysłu piwowarskiego w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat garstka piwowarów zaczęła eksperymentować z „dzikimi” piwami typu ale lub spontanicznie fermentowanymi piwami. Może to pochodzić z browarów wystawiających swoją brzeczkę na otwarte, otaczające powietrze, umożliwiając naturalnie występującym drożdżom zaszczepienie piwa. Odbywa się to zwykle za pomocą chłodni, które są płytkimi basenami ze stali nierdzewnej, w których gorąca brzeczka jest pompowana z warzelni i pozostawiana do ostygnięcia w pomieszczeniu wystawionym na działanie czynników atmosferycznych, zwykle przez kilka otwartych okien.

Zwykle oznacza to zdrowe ilości Brettanomyces lub Pediococcus pomoc w fermentacji, razem z bardziej standardowymi Saccharomyces Cerveceria. Z biegiem czasu, jeśli piwowar decyduje się na ponowne wykorzystanie beczek do leżakowania tych piw, rozwija się odrębna kultura domowa, nadająca piwu smak charakterystyczny dla browaru. Większość piwowarów dodaje również drożdże do butelki przed zapakowaniem, aby pomóc w ewolucji dodatkowego smaku i zapewnić dodatkowy efekt nasycenia dwutlenkiem węgla poprzez wtórną fermentację.

Warzelnicy mogą również korzystać z przenośnych lodówek, które można transportować do odległych miejsc, takich jak parki, szczyty górskie lub nawet pobliskie winnice, aby zbierać lokalne drożdże, nadając piwu prawdziwe poczucie miejsca. Chociaż istnieje wiele wspaniałych przykładów piwowarów, którzy używają odmian uprawnych, istnieje pewien romans związany z otwieraniem butelki, która została stworzona przez środowisko. Twoje zdrowie!

Jak piwowarzy używają chłodni do tworzenia dzikich fermentacji

Speciation Laurentian Series: Lake Michigan 32 USD, 93 punkty . Kwiat bzu i pomarańczy wita nos od pierwszego pociągnięcia. Jest delikatny, jak wiosenna bryza z odrobiną żonkila w tle wraz z odrobiną cytryny i ziemistej trawy łąkowej. Ciemnozłoty kolor i wyraźny, ma cierpki funk, który pojawia się na końcu łyka, co zachęca bardziej do naśladowania. Browar nazwał tę serię piw na cześć zlewni Wielkich Jezior, a każda partia jest warzona i schładzana w pobliżu jednego z ogromnych zbiorników wodnych. Ten, stworzony nad jeziorem Michigan, był leżakowany w jednym dębowym ponczu.

Allagash Windfall 16 USD, 92 punkty . Figlarny nos przywołuje na myśl cukierki z białymi brzoskwiniami, pierwszy łyk ujawnia o wiele więcej niż groszowy smakołyk ze sklepu ze słodyczami. Słodki, ale wciąż cierpki owoc, rozmyta skórka i wszystko to, co dodaje warg i chęć na więcej. To jak późne lato w szklance, z słodyczą z krakersów graham, odrobiną wanilii i słonym karmelem, które przeplatają się między tym wszystkim. To brzoskwinie raz za razem będą Cię przywracać do tego piwa, a wszystko jest wybaczone, jeśli na podstawie świeżości owoców wydaje ci się, że po brodzie spływa ci trochę soku. Kończy się wytrawnie z odrobiną przypraw i siana oraz sporą dawką kwaśnych cytrusów.

Suplikacja rosyjskiej rzeki 13 USD, 92 punkty . To smakuje jak siedzenie w wygodnym skórzanym fotelu. Butelkowany w 2014 roku, jest miękki i znoszony, a wraz z wiekiem poprawiał się. Możesz poczuć zakrzywione brzegi tego piwa, w którym odpoczywało przez większą część roku Pinot Noir beczki i wiśnie. Owoc nadaje mu przyjemną cierpkość, która nie jest ostra. Na górze pojawiają się łagodne nuty tytoniowe, środek ma trochę słony, a finisz jest wytrawny i lekko popielaty.

White Harvested Barrel $ NA, 91 punktów . Lekko kwaśne i przepełnione wytrawnymi białymi winogronami, to miedziane ale zapala ślinianki. Z subtelnym dębowym wykończeniem, to ale było fermentowane na ręcznie zbieranych białych winogronach Muscadine przez rok i ma miękkie, lekko kłujące nagazowanie po kondycjonowaniu w butelce. Gdy się otwiera, pojawiają się biała brzoskwinia, kiwi i starfruit, co dodaje dodatkowej złożoności.

Nowy Glarus 2019 Flanders Sour 13 $, 90 punktów . Bukiet składa się z uroczego połączenia dojrzałej czarnej wiśni, rześkiego octu balsamicznego i odrobiny słodkiej coli. W kolorze granatu z cienką, opaloną głową, z każdym łykiem pojawia się i szybko znika kwaskowatość jabłkowa. Wersja 2019 tego spontanicznego ale to połączenie młodego piwa i trzyletniego bulionu i była gazowana w butelce. Zasługuje na to, aby połączyć go z obfitym gulaszem.

Odd Breed El Cuate 28 $, 90 punktów . Słodka ziemistość, pełne body i wytrawny finisz to filary tego piwa. Jest pieprzny i wytrawny, z truskawkową słodyczą, która w innym przypadku byłaby nie na miejscu, ale tutaj działa, aby połączyć wiele różnych elementów budulcowych. Czasami pojawia się postarzała postać limonki, a następnie szybko się wycofuje. Browar używał beczek, które pierwotnie były w Kalifornii Sauvignon Blanc a później Tequila. Rezultatem jest wysokooktanowe dzikie ale, które nie ujawnia swojego upojnego charakteru aż do momentu, gdy butelka jest pusta.