Kultura

Za kolekcjonowaniem wina kryje się błędne (i banalne) koło

Biorąc pod uwagę, że na całym świecie istnieje ponad 60 000 winnic, większość pomyślałaby, że świat winnic zbieranie wina jest ekscytujący i dość różnorodny. Ale tak naprawdę tylko wina garstki producentów osiągają pożądany status blue chipa. Są przedmiotem wielokrotnego handlu, co sprawia wrażenie, że prawie nigdy nie są używane zgodnie z ich przeznaczeniem – piciem.

To błędne koło napędza sprzedaż i kręci się wokół małej grupy winnic, głównie z dwóch francuskich regionów.

„Tradycyjnie większość kolekcjonerów wina koncentruje się na winach bordeaux I Burgundia ” – mówi Richard Young, wiceprezes i szef sprzedaży aukcyjnej w firmie Wino Sotheby’s w Nowym Jorku. Oczywiście istnieje ku temu uzasadniony powód. „Przez dziesięciolecia wina te udowodniły, że długo się starzeją i cenią je jako inwestycję” – wyjaśnia Young. Chociaż całkowicie się z tym zgadzam i rzadko kwestionowałbym jakość najlepiej zbieranych win, wzór ten utrwala brak ciekawości i utrudnia intrygę odkrywczą.

Przecież na świecie jest mnóstwo innych regionów produkujących znakomite wina. Gruzja , Grecja , a w Europie Środkowo-Wschodniej produkowano wino na długo przed tym, zanim stało się ono napojem „francuskim”. To zdumiewające, że tylko w dwóch, skrajnie różnych regionach Francji, wina mogą osiągnąć poziom jakości, który kolekcjonerzy uznają za godny. Miłośnicy Bordeaux mogą szukać Dolina Loary i wina z Katarzyny i Pierre’a Bretonów ; legendarne roczniki 1989 lub 1996 zachwycają obydwoma świeżość I złożoność . Kolejnym producentem, na którego warto zwrócić uwagę, jest Winiarnia Werlitsch z Styria w Austrii: Ich Ex Vero II i Ex Vero III pięknie się starzeją i mogą nas poruszyć tak, jak chciałbym (niezmiennie wstępnie wymieszany) biały Burgund.

Może Ci się spodobać: Dlaczego niektóre wina stają się lepsze wraz z wiekiem?

Niestety w kolekcjonowaniu liczy się nie tylko smak i jakość. Wiele butelek kupuje się ze względu na etykietę i często nigdy ich nie otwiera. Najsilniejszym tego dowodem mogą być podrabiane wina, które przez lata znajdowały się w obiegu; znacznie trudniej jest odtworzyć rzeczywisty sok niż opakowanie.

Ale może to przez moją naiwność jako romantyka wina, nie mogę popierać wina jako symbolu prestiżu. Tworzone z myślą o przyjemności, często najlepiej jest dzielić się nimi z ludźmi, których kochamy. Dla niektórych to coś innego. Słyszałem wiele historii od znajomych sommelierów z Nowego Jorku, Hongkongu i Bangkoku o klientach, którzy zamawiali butelkę i kładli ją w widocznym miejscu na stole etykietą skierowaną na zewnątrz.

Powstanie naturalne wino ten ruch wstrząsnął sytuacją, ale nawet w tej subkulturze istnieje pragnienie etykiet, które doprowadziło do powstania tak zwanych „win na Instagramie”.

Wszystkie te zachowania doprowadziły do nienormalnie zawyżonych cen niektórych win. A najgorsze jest to, że winiarzy zazwyczaj dostają tylko ułamek wpływów. Niektóre winiarnie, np Domaine de la Romanée-Conti (DRK) spróbujcie z tym walczyć, usuwając z list przydziałów tych, którzy handlują swoimi winami. Trudno jednak wyśledzić butelki, zwłaszcza gdy zdjęcia wykorzystywane przez domy aukcyjne zamazują numery butelek.

Wreszcie, gdzie jest zabawa w posiadaniu wielu butelek tego samego napoju? Czy to nie właśnie szeroki asortyment różnych smaków, wyrazów charakterystycznych terroirów i indywidualnych stylów winiarskich sprawia, że picie i kolekcjonowanie wina jest tak interesujące? Jeśli chodzi o mnie, akceptowanie tej różnorodności jest o wiele bardziej satysfakcjonujące.

Artykuł ten pierwotnie ukazał się w Grudzień 2023 problem z Entuzjasta wina czasopismo. Kliknij Tutaj aby zapisać się już dziś!